TUPAK

Marta, Niko, Leo

Wreszcie udało mi się usiąść na chwilke spokojnie i dostać się do internetu Smile

Tuptusia (jak już wiadomo Smile

) z nami już nie ma ... w domu jakoś spokojne ... pusto trochę - dobrze, ze zostały jeszcze dwa cztero-łapy Smile

Odwieźliśmy Tupka w piatek - ale, że jak sierota zapomniałam zabrać dokumentów ważnych więc podjechaliśy jeszcze do Anety i Piotrka w sobotę, żeby sformaliozwać przekazanie Tupka. Nasze wyobrażenia, jak to psiaki tęsknią za nami na szczęście pozostają naszymi wyobrażeniami głównie ... hihihi ... jak psiakowi jest gdzieś dobrze to mu dobrze i już - nie roztrząsa zanadto swojego losu. Tuptuś w sobotę co prawda przywitał się dość wylewnie (jak to on z każdym) ... ale w zasadzie miałam wrażenie jakby mieszkał tam od zawsze Smile

I bardzo dobrze - tak ma być.
Przy okazji chciałam bardzo podziękować Anecie i Piotrkowi za zaangażowanie, cierpliwość i tak "kompleksowe" przygotowanie swojej rodziny na przyjęcie Tuptusia Smile

Życzę Wam wszystkim dużo wspólnych wesołych chwil i szybkiej rekonwalescencji (to głównie Tuptusiowi). W razie jakichś pytań dzwońcie, piszcie ... jestem do dyspozycji.

Gość

Cieszymy się bardzo że TUPAK ma już dom ,choć nam smutno że nie ma go z nami....Życzymy dóżo szcęscia i zdrowia i oczywiście dla TUPACZKA......Pozdrawiam Monika

Aneta i Tupak

Tupiś nadal nie sprawia większych problemów, w domku sobie śpi, podczas spacerów czasem ciągnie czasem nie. Zależność jest taka, że rano mniej, w południe jeszcze może być. Najgorzej jest ok. 18.00, w nocy znowy się uspokaja.
Wczoraj jeździł z nami samochodem, trzeba przyznać podróż znosi świetnie, w towarzystwie także potrafi się zachować

Chyba już mnie zaakceptował jako swojego człowieka, bo wczoraj jak siedzieliśmy na tarasie u znajomych i weszłam na chwilę do domu przewinąć dziecko, to pomimo, że został z nim Piotrek - stał pod drzwiami i szczekał do póki nie wyszłam.
Po za tym, kocha wszystko i wszystkich, z każdym chętnie się pobawi.

Dziękuję Marto za miłe słowa, jednak to dzięki Twojej pracy to już nie jest ten sam pies który trafił do Ciebie. Owszem, czasami potrafi się zapomnieć i w ferworze zabawy nie zwracać uwagi na żadne prośby, ale jak się uspokoi wraca do normy.

No i niestety łapka... nadal kuleje, raz mniej, raz więcej ale niestety cały czas nic się nie zmieniło :-(

Marta, Niko, Leo

Marta, Niko, Leo

Aneta i Tupak

Nie chciałabym go męczyć innymi lekami, dopóki nie ustabilizuje się jego stan i nie zwalczymy zapalenia. O łapce piszę czysto informacyjnie.
Co do stanowczego tonu, słucham się rad i działa

Wczoraj Piotrek stwierdził cyt. "no nie mogę pies się słucha mojej żony !" Laughing

Marta, Niko, Leo

Aneta i Tupak

No i przechwaliłam. Dzisiaj pierwsza próba sił. Tupak postanowił przejąć kanapę. Póki co udało mi się go przekonać, że to jest moje posłanie

Gorzej ze spacerami... tu niestety ciągnie jak szalony, albo odwrotnie kładzie się i za nic nie chce iść dalej :-( Nawet smaczka zignorował...

Po za tym, w domu uosobienie psich cnót. Musimy popracować nad tymi spacerami.

Mam wrażenie, że Tupiś po pierwszym szoku związanym ze zmianą domu, zaczyna dochodzić do normalności i sprawdza na ile może sobie pozwolić.

Marta, Niko, Leo

Aneta i Tupak

Dalej pracujemy nad spacerkami, zaczyna być lepiej. Niestety jest potwornym żarłokiem i na spacerkach wszystko dla niego nadaje się do zjedzenia. Ostatnio zastanawiałam się nad kagańcem, żeby mieć większą kontrolę jego pyszczka. Póki co chodzimy w miejsca gdzie jest mniej podwórkowych przysmaków i staramy się ćwiczyć. O ile Tupiś w domu sam pięknie przynosi zabawki, o tyle na dworzu odebranie mu zdobyczy to wielka i nierówna walka. Tu nawet naj pyszniejsze smaczki nie działają.
Poza tym w domu Tupiś zachowuje się jak najbardziej poprawnie. Jak zostaje sam śpi sobie, chyba dał się przekonać, że kanapa to moje posłanie. Jedynie rano jak chce wyjść na spacer, wdrapuje się na łóżko, zaczepia, prosi i przytula

Jednym słowem, robi wszystko, żeby wstać i z nim wyjść.
Widzę, że znudziły mu się leki :-( Zjada je, ale muszę trzymać mu rękę przy przyszczku i pilnować, żeby nie wypluwał. Witaminki nadal wylizuje bez problemu, gorzej z tabletkami.
Zaczynam mieć obawy przed pobraniem krwi, jak to będzie wyglądało ? Jak Tupak to znosi ? Technicznie wiem, że muszę mu podać normalnie garść jedzonka (nie za dużo, tyle żeby mógł przyjąć lekarstwa) i leki.

Agata_Emi_Lili

Anetko, musisz być stanowcza w ustalaniu i egzekwowaniu zasad panujących w domu i na dworze.
Jeżeli chodzi o niezjadanie znalezisk na spacerach, to trzeba to wypracować drobnymi kroczkami (gdzieś tu na forum był podany dobry sposób, ale nie pamiętam gdzie). Jest to trudne, ale do zrobienia. Kaganiec, owszem, zapobiegnie zjadaniu, ale nie oduczy psa więc Tupak musiałby być na niego skazany zawsze, a przecież nie o to chodzi :-(
Na połykanie tabletek idealnym sposobem jest wsadzenie ich w pyszny kawałek serka, kiełbasy, parówki.
Pobranie krwi to drobnostka, a jeszcze jak to robi Irenka, to pies nawet nie wie, kiedy to się stało

Aneta i Tupak

Krew mamy pobierać i badać w lab-wecie na Gagrina, bo tak powiedziała nam dr Raczko (żeby nie porównywać wyników z różnych laboratoriów), a że to Wielka Sobota, to musimy to załawić sprawnie i w jednym miejscu, żeby zdążyć zdobyć wyniki w jeden dzień.
Tak jak pisałam, kaganiec był w sferze rozważań i tam pozostał. Mam nadzieję, że mi się uda przekonać Tupaka to niezjadania wszystkich podwórkowych znazisk.
Mieszkamy na dość dużym blokowisku, i po ostatnich przypadkach innych adapotowanych psiaków zaczęłam się najzwyczajniej na świecie bać, żeby nie zjadł czegoś nie pożądanego, a w zjadaniu jest naprawdę szybki (Marta wie coś na ten temat).
Tabletki póki co zjada lekarstwka grzecznie, jednak mam wrażenie, że mu się znudziły ...
Łapka także niestety bez zmian w żadną stronę.

Marta, Niko, Leo

Aneta i Tupak

No właśnie takie

Jak Tupiś będzie sie zachowywał itp. Krew możemy pobrać najwcześniej o 10.00, bo tak czynne jest laboratorium.
Leki mamy podać normalnie, tzn, przed pobraniem - tak nam kazała dr Raczko.

Marta, Niko, Leo