SARI

Warna.

No to bedziemy czekac na wiesci pooperacyjne. No i kciuki juz zacisniete!

KasiaJ

Oczywiście że trzymamy kciukasy i łapasy WSZYSCY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Jolciu trzymaj się kochanie baaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaardzo mocno. Cała Polska z Wami Very Happy

Joanna Axlowa

My też trzymamy kciuki i łapki oraz czekamy na wieści....

Gość

Witaj Jolu,
z ogromną ciekawością spędziłem dzisiaj dzień w Pracy śledząc losy Twoje, Sarinki i Rańki, co chwile na zmianę uśmiechając się lub wzruszając. Opowieść jest wspaniała a Twoje serce tak wielkie, że pewnie pomieściłoby jeszcze nie jednego, skrzywdzonego przez życie i ludzi psiaka. Sama myśl, że są na świecie tak wspaniali ludzie jak Ty dodaje człowiekowi wiary oraz pozwala uwierzyć, że warto podejmować się trudnych wyzwań i czynić dobro, tak jak Ty to zrobiłaś. Serdecznie dziękuję za wzruszenia, których mi dostarczyliście i trzymam kciuki za Sarinkę oraz za Piotra. Mój Norman ( widoczny na zdjęciu elegant ) będzie trzymał za Was łapki:)
Pozdrawiam Gorąco!!

Katarzyna_Margo

Jolu,
ja też będę trzymać kciuki za powodzenie poniedziałkowej operacji. I za szybki powrót do zdrowia Pana Piotra. Wierzę, że wszystko się dobrze zakończy.
Życzę Ci dużo siły i jeszcze więcej optymizmu. Trzymaj się.

Ela Lorikowa

Mam przeczucie, że już wkrótce skończą się Wasze kłópoty. Trzymajcie się cieplutko.

Agata_Emi_Lili

Dzwoniła Jola: Sarinka jest już przygotowywana do zabiegu, Jola odbiera ją o 11:00.

Agata_Emi_Lili

Sarinka już po zabiegu, właśnie się wybudza, Jola jest przy niej, wszystko poszło bez komplikacji, uffffffff

Agata_Emi_Lili

Mam nowe, bardzo dobre wiadomości od Joli. Sarika po operacji czuje się świetnie, wczoraj była na wizycie kontrolnej, wszystko goi się jak należy. W przyszłym tygodniu będzie miała ściągane szwy.

Jolanta

Mam znowu internet!
Znowu będę mogła pisać o Sarince. Niestety chwilowo wątek bedzie bez zdjęć, bo przeprowadziłam się z najpotrzebniejszymi rzeczami na drugą stronę Krakowa, blisko szpitala, w którym leży Piotr. Komórka do zdjęć nie zaliczyła się do "najpotrzebniejszych".
Sarinka, tak jak już pisała Agatka, zniosła operację bardzo dobrze, wybudziła się bez problemów, dzień po operacji przespała w domu, ale już wieczorem upomniała się o spacerek. Spacerek był bardzo króciutki, siusiu i do domu, ale był.
Następnego dnia było już 5 krótkich spacerków, a na ostatnim, wieczornym Sarinka zrobiła qpkę - znak, że wszystko jest w porządku.
W trakcie wizyty kontrolnej po operacji Sari dostała środki przeciwzapalne, przeciwświądowe i antybiotyk w zastrzyku. Pokazywała swoją, pięknie gojącą się ranę pooperacyjną, stojąc na tylnych łapkach na wadze, oparta o mnie i podtrzymywana pod przednie łapki, a pani doktor klęczała przed wagą.
Szkoda, że nie było nikogo, kto mógłby zrobić zdjęcie...
W piątek, sobotę lub poniedziałek pójdziemy zdjąć szwy i wtedy też Sarinka pozbędzie się swojego pooperacyjnego ubranka "moro", ale zachowam go i kiedyś jeszcze zrobię jej w nim zdjęcie, bo Sari świetnie wygląda w wersji wojskowo - maskujacej.

KasiaJ

Świetne wiadomości Very Happy

Na zdjęcia poczekamy, nie ma pośpiechu, a Sari musi faktycznie wyglądać zjawiskowo w kubraczku moro Very Happy

Joleńko baaaaaaaaaaaaaaaaaardzo się cieszę że w końcu jesteś na forum. Pozdrowionka dla całej family i miziaki dla dziewczynek Very Happy

:*:*:*:*:*:*:*

Jolanta

Uroki życia w mieście... Sari zdecydowanie woli naszą (prawie) wieś.
Teraz dużo musi chodzić na smyczy, bo po pierwsze policja i straż miejska ściga psiarzy, ale nie rozrabiaków; po drugie "chojni" ludzie rozrzucają wszędzie smaczki = śmieci, a Sarinka właśnie odkryła w sobie pasję zbierania wszystkiego do pysia; po trzecie pani doktor zabroniła szaleć z psami, a tyle ich wokoło się kręci i wszystkie szalenie zabawowe.
Wczoraj byłyśmy na naszej wsi, tam to dopiero jest ŻYCIE!!!

Jolanta

Sarinka była dzisiaj u swojego lekarza z wizytą, ale nie w swojej sprawie.
Poszłyśmy na piechotę (1 godzina spaceru w jedną stronę) po lekarstwa dla Anki,
spanielki moich rodziców. Oczywiście Rańka też była z nami.
Sarinka weszła do gabinetu zupełnie bez strachu, choć zwykle trochę boi się.
Odebrałyśmy lekarstwa, sunie dostały miseczkę z wodą i spacerkiem wróciłyśmy do domu.
Sarinka zachowywała się u wetów zupełnie swobodnie, inaczej niż zwyke.
Zastanawiam się skad wiedziała, że nie jest to normalna wizyta i nic przy niej nie będzie robione?

Aśka Axelowa

No, przecież głucha nie jest - słyszała Twoją rozmowę z rodzicami...

Jolanta

Wiedziałam, że Rańka podsłuchuje, ale Sarinki o to nie podejrzewałam.
Muszę chyba zacząć uważać na to, co mówię...