ROBIN

Jolanta

Na zdjęciach widać jaki on jest piękny Smile

Utuczony, skudlony, ale śliczny pysio i super zbudowany Idea

Czy w schronisku został wykastrowany?
PS. Na Dino, to on nawet wygląda Smile

Ewentualnie Leo Wink

marta.bajowa

Czy On w tej kolczacie siedział w boxie z innymi psami? Shocked

Przecież mogło dojść do nieszczęścia...
Piękny biedak...dlaczego tak skończył...

Spokojnej nocy.

Jerzy Kora

Jolanta

Jerzy Kora

Jerzy Kora

Jak na razie kolega "łowczy" jest strasznie kochliwy. Chyba będziemy musieli coś zaradzić. On robi podchody, ona warcholi, on gurgoli i szczeka.

Jerzy Kora

Ja też chcę spać Rolling Eyes

a Odyno-Dinusio-Robusiowi się na zabawę w przeciąganie "łosia" zebrało. Evil or Very Mad

Pierwszy pojedynek wygrał JERZY. Very Happy

Najbardzej poszkodowany to chyba łoś będzie. Nie wróżę mu kariery w zębulcach ODR-a Embarassed

Jolanta

Jak Wam noc minęła?
Gdzie Robin/Dino spał?
Przeciwko Odynowi protestuję, bo blisko Odea (rodowodowe Norki), która ma ciągłe kłopoty ze zdrowiem.
Tfu, na psa urok, żeby się nie przeniosło!
Może niech chłopak sam imię sobie wybierze: rzućcie mu w dwie strony 2 kartki z imionami (zmięte w kulkę) i zobaczycie, za którą pobiegnie Very Happy

Jerzy Kora

Jolanta

Jerzy Kora

chyba nadszedł czas na podsumowanie dnia 0 nocy i poranku dzień pierwszy.

Wyjście ze schroniska - delikatne szczeknięcia do kumpli przed wyjściem. Po wyjściu zachłyśnięcie się przestrzenią na około. Pies za bardzo nie zwraca w takiej sytuacji uwagi na to kto go prowadzi. Interesujące dla Łowczego było wszytsko oprócz nas. Bardzo dużo psich nerwów, pies burza. Ciągnął niezbyt mocno. Zdecydowanie warto jest przejć się z takim psem żeby opróźnił pęcherz i kiszki. Po bezruchu w ciasnej schroniskowej izolatce ruch musiał spowodować wypróźnienie. Wejście do samochodu - bez problemów. O stresie psa może świadczyć to że smaczek który wzieliśmy nie wzbudził jego zainteresowania. Przejazd do domu spokojnie. PIes na tylnym siedzeniu obserwował , polegiwał le cały czas nerwowo. Rozmawialiśmy z nim patrząc przed siebie. Rozmowa wydawało się ze jest jednostronna. Zatrzymaliśmy się na psie zakupy. Mariola wróciła z zakupami i pies sprawdził kto wsiada do samochodu. Znaczy zaczyna zwracać uwagę z kim jest. Całe szczęście dystans z Żyrardowa do Komorowa to koło 40 minut jazdy. Gdybyśmy mieli jechać dłużej warto się pewnie zatrzymać i dać psu odsapnąć.

Dojazd do domu. Chłopcy uprzedzeni. ZAtrzymaliśmy się koło 20 metrów od domu. Wyszłi przed dom z nazymi psami. Pojawiła się też niechcący suczka sąsiadów. Nie wzbudziła zbytniego zainteresowania. (Przywitanie i wystarczy). Na maluchy nawet nie zwrócił uwagi - one też nie bardzo bo w sumie znają "te potwory". Kora wyraźnie onieśmielona. Generalnie musi nabrać zaufania do nowego domownika. Wejście do domu bezproblemowe. Zadanie wykonane.
Pobyt w domu: Nowy pies wymaga dużo uwagi a tu trzeba też dwa razy więcej pieszczot dla stałych domowników. Wtedy nikt nie jest zazdrosny, nie czuje się odsunięty. Ten egzamin udało się zdać. Teraz jest nas dwoje i cztery pyski do głaskania. Po jednym na każdą rękę.
Pies zwiedził teren i zaczęło się ganianie po terenie, wąchanie, kąpanie. Cały czas opróżnianie zawartości brzucha (niedużo, po trochu). Wypił hektolitry wody w trakcie kąpieli. Pewnie dawno woda nie smakowała mu ta bardzo.
Decyzja co z wieczornym spacerem. Czy nie warto dać mu trochę ruchu. Biorę obrożę do ręki - szał. Pies prawie sam włożył łeb w obrożę. Na spacerze trochę ciągnął. Zaczął reagować delikatnie na smycz. Wszytsko na spacerze jest interesując oprócz psów za płotami. Powrót ze spaceru - znowu seria kąpieli. Zainteresował się piłką. Pózniej była zabawa zabawką (łosiem) i zabawka ocalała. Wydawało mi się ze po zabawie stara się odnieśc zabawkę w "bezpiczne" miejsce
Pies cały czas szuka z nami kontaktu. Przychodzi, zaczepia łapą i prosi o głaskanie. Zero agresji, nie szuka konfliktu, jedyne zawody o pozycję to było przeciaganie łosia. Na "swoim" terenie cały czas adoruje Korę. Zastanawiamy się znowu czy to nie początek cieczki. Na spacerze istnieje spacer i czasami Kora ale zachowanie do Kory jest normalne. Na terenie Kora korzysta z azylu przy mnie. Dino/Robin jak jestem koło Kory i nie ma jak się dostać do niej - utrzymuje dystans i zaczepia ją szczekaniem.
Noc spokojna. Przerwana raz pojawieniem się Kory - widać że na Korę reaguje bardzo mocno.
Rano oczywiście nie dali mi pospać bo Mariola pojawiła się z psami. Była Kora, szczekanie na korę. Jakie rozwiązanie? Idziemy razem na spacer. Zainteresowanie Kora na spacerze mniejsze niż wczoraj na spacerze. Wracmy. Pies zotaje na ogródku. Nie protestuje. Czekam co będzie dalej. Trochę szczekania, biegania po terenie, wraca na taras, kładzie się. I tak przez następne 1.5 godziny. Taras, kąpanie, leżenie. Wychodzę do psa - żadanie głaskania. Wychodzi kora i podejmuje decyzję o wycofaniu się do domu chociaż wcześniej merdoliła do niego ogonem. Maluchy - zero reakcji. Tego się najbardziej obawialiśmy.
Później spacer. Na spacerze kończy się ciągnięcie. Widać że pies wie co to smycz. Nie plącze się na drzewkach i słupkach. Zgranie je omija - idzie za smycza. Na psy za parkanami reakcja pokazująca zrównoważenie - podejść, powąchać , idziemy dalej. Obojętnie co pies za parkanem wyprawia.
Pielęgnacja - uszy trochę brudne - na razie nie ruszamy. Kołtuny - lubi czesanie. Szczotka do ręki - pies podchodzi i siada. Widać zadowolony. Jak ma dosyć prosi łapą żeby przestać. Bardzo gęsty podszerstek. Brzuch i surducik z przodu - tragedia - dzisiaj sprobujeny wyczyścić. Ani razu pies nie oblizał języka.
Dom: pies pokazuje że jest rodzaju męskiego. Wypompował nam dwa razy pęcherz w domu. Raz na dzienne posłanie kory - jak siedzieliśmy na tarasie weszły razem do domu i nawet nie wiadomo kiedy. I dzisiaj rano znalazłem kałużę pod telewizorem. Nawet nie wiem kiedy zrobił a taras był cały cza otwarty. Wydaje się że Dino/Robin mieszkał raczej na dworzu. Jak go proszę - zostań na tarasie - zostaje bez problemów i nie próbuje wejść do domu.

Najbliższe dwa dni pokażą, jak sądzę, coś więcej.

Jerzy Kora

I dwa zdjecia z dzisiejszego ranka po drugim spacerze.

Panek powiedział "leżeć"

więc poleżę. Smile

Jerzy Kora

Jest nas w domu dwie sztuki z "ludzkiego stada". Układ jest cały czas żywy. Od sześciu osobników razem zaczyna się robić ciekawie. Wzajemne relacje zaczynają się nakładać na siebie. Wcześniej tego nie widziałem. Zaczyna się inny świat. I to nieprawda że 4 to już Violetta. Mamy takie możliwości że sobie poradzimy (wierzę w to.)
Czuję że im więcej ciepła dostają od nas tym się nam łatwiej i przyjemniej ze sobą żyje.
Każdy w grupie gra swoją rolę. Wejście nowego osobnika zakłóca cały układ i jednocześnie go wzbogaca. Powoduje naprężenia które pokazują strukturę grupy. Wystarczy patrzeć i odpowiednio reagować.

Motywacje?: Pierwszy był Mały, Jak doszedł Erczi Mały zaczął przychodzić do mnie częściej. Jak znika Mariola mam dwóch. Jak ja znikam ona ma dwóch. Przyszła Kora. Mały zaczął mieć problem bo to duże rude zaczęło po nim deptać. Ale nauczył się jak z tym żyć. Ale to raczej Kora zaczęła konkurować z małymi o pieszczoty. Dalej zobaczymy. Najbliższy miesiąc pokaże.

Mariola Kora

ja to raczej śmieję się często, ale nawet "głupie' synogarlice, które do nas przylatują z 2 niezdarnymi pociechami rozsmieszają mnie, a jeszcze widok kory ze ślinotokiem na ich widok i z oczekiwaniem w oczach, czy pozwolę zapolować, to już boki bolą i zdziwiony Erczi, który siedzi obok ptaków i patrzy się na Korę i nie wie o co chodzi Laughing

Gorzej to wszystko znoszą synowie: młodszy zaakceptował i się nie wtrąca, tylko przechodząć mizia kazdego. Starszy oburzony i choć zdaje sobie sprawę, że dobrze robimy, musi pokazać swoje niezadowolenie, choc dzwonił juz do mnie dzisiaj 3 razy i pytała jak ma zareagowac na zachowanie psów, czyli chodzi z telefonem i zajmuje się nimi. Wiem, że pocichu bawi się z nimi, mizia, ale przy nas to samo naburmuszenie i oburzenie.

Pasiasta Alicja