NEMO

Agata_Emi_Lili

Dzisiaj pod naszą opiekę trafiły 4 psy odebrane z hodowli na Podlasiu przez Fundację VIVA.
Jedyny samiec z tej czwórki zamieszkał dzisiaj u Ewy i Bogdana.

Psiak jest odrobinę wycofany i lęliwy, ale dość dobrze reaguje na kontakt z człowiekiem.

Zdjęcia zrobione przez Beatę i Piotra, którzy odwiedzili psy wczoraj w Korabiewicach

marta.bajowa

Jak już wiecie rudas mieszka w hoteliku u Ewy i Bogdana.
Pierwsza noc minęła spokojnie, apetyt chłopakowi dopisuje. Kontakt z ludźmi na razie jest stopniowy, ponieważ trzeba mu dać chwilę odetchnąć, oswoić się. Psica puszczona na lince (z racji tego, że sam nie podchodzi do człowieka, a nie chcą urządzać połowów i go do siebie zniechęcać) na ogrodzonym terenie odżywa- chodzi, zwiedza, wącha. Nawet ogon zaczyna wachlować, a nie siedzi schowany między tylnymi nóżkami.
Sam bezpośrednio do człowieka nie podchodzi, ale cmokany i zachęcany głosem zbliża się na pewną odległość i utrzymuje bezpieczny dla siebie dystans. Kilka razy nawet za Ewą podążał i próbował za nią wychodzić z hotelikowego pokoju.
Jak już człowiek się do niego zbliży to widać, że pierwszy kontakt jest stresujący, rudziak zamiera, ale mizianie zaczyna sprawiać mu przyjemność. Nie odsuwa się.
Na Bogdana reakcja jest natomiast diametralnie inna. Psica stresuje się jego obecnością dość mocno, zachowuje nienaturalnie, nie chce nawiązywać kontaktu.
Przy całym stresie jaki musi przeżywać, nie ma w nim żadnej agresji. A strachy pokonuje na prawdę dzielnie.

Na razie najczęstsze słowa jakie Ewa przy chłopaku wypowiada to "nie bój". W związku z tym już kilka razy na usłyszane "nie bój" psica spogląda na Ewę z miną "słucham, co ode mnie chciałaś?".

Nie chcemy na razie stresować psiaka aparatem, ale jak tylko uda się coś pstryknąć to pokażemy Wam rudzielca.

Choć pomoc Ewy i Bogdana jest nieoceniona, a opieka rewelacyjna, wciąż szukamy dla rudziny Domu Tymczasowego. Może ktoś mógłby dać mu dach nad głową i u siebie w domu pomógł odbudować wiarę w człowieka? Heart

Gośka

Czy on ma już jakieś imię ? Jeśli nie to może Nemo - Nikt :)

Agata_Emi_Lili

marta.bajowa

U Nemotka wszystko w porządku. Ewa chwali, że jest bardzo grzeczny i kochany. Tylko raz zdarzyło mu się załatwić w pokoiku. Wszystkie potrzeby poza jedną wpadką Embarassed

załatwia na dworze.
Z każdym dniem Nemo otwiera się co raz bardziej i nawet zaczyna się bawić. Do Ewy podchodzi już pewniej i nawet Wujek Bodek nie jest taki straszny jak na początku Smile

Nemo niepokoi się przy nagłych dźwiękach (przesunięcie krzesła, zamknięcie drzwi, kichnięcie. Jednak w chwilach strachu szuka wsparcia w człowieku.

A tak radośnie brykał sobie Nemo wczoraj:

marta.bajowa

Wczoraj Nemo miał dzień pełen wrażeń- przyjechała nowa Ciocia (znana nam jako Kasia Momkowo- Tadkowa Smile

) i zabrała rudzielca na przegląd ogólny oraz badania krwi. Nemo wszystko zniósł baaardzo dzielnie. Co prawda na początku na wszelki wypadek Kasię obszczekał (ale już nie chował się po kątach, tylko bardziej na zasadzie zakomunikowania nowej osoby), ale jak tylko Ewa zniknęła z pola widzenia, to Nemo był już najlepszym kumplem. Sam wskoczył do samochodu i pojechał się badać. Wizyta również bardzo dzielnie. Co dość ważne i potwierdzone również przez Kasię- Nemo w chwilach strachu/stresu szuka wsparcia w człowieku.
Z weterynaryjnego punktu widzenia, stan ogólny Nemo jest dobry. Czekamy jeszcze na wyniki badania krwi. Niestety rudzina jest jednostronnym wnętrem Sad

więc zamiast rutynowej kastracji czeka go nieco szerszy zabieg.

Więcej o wczorajszej wycieczce i zachowaniu Nemotka napisze pewnie Kasia, której jeszcze raz wielkie dzięki za pomoc padam

Trafficowy kocyk

Tak, tak bardzo szczekająca mordka mnie przywitała Smile

.

[link widoczny dla zalogowanych]

To szczekanie na początku nie było zbyt miłe, poczułam się w dwóch momentach niezbyt komfortowo, ale wystarczyło krótkie "nie" od Ewy i zajęcie Nemotka patykiem, aby za chwilę zaakceptował obecność ciotki-intruza na terenie.
Po 3 minutach byliśmy już dość zakumplowani Smile

. Nemo nie czuł się jeszcze zbyt pewnie i ciągle na mnie zerkał, mimo świetnej zabawy w aportowanie (jednostronne na razie Wink

)

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Po tej zabawie pojechaliśmy do przychodni. Z racji tego, iż towarzystwo mężczyzn wcześniej było niezbyt przyjemne dla Nemo, wybraliśmy gabinet pani dr. W poczekalni był ruch (sami faceci...) więc Nemo trzymał się mnie bardzo blisko, wpierając dupsko w moje kolana i obserwując wszystko wkoło. Trochę stresowały go głośne dźwięki (telefon, zamykanie drzwiczek od szafki, odkładanie kluczy na blat itp), bo przypadał wtedy do podłogi, ale tylko na chwilę.
Marta wspomniała już - Nemo bardzo szuka wsparcia w człowieku - gdy tylko zamknęłam za nim drzwi auta, to zanim obeszłam, żeby usiąść za kierownicą, już byłby z przodu, ale pasy go powstrzymały. Podróż była bardzo krótka, więc zaliczył ją na stojąco.
Na wizycie zachowywał się spokojnie i godnie Smile

. Chłopak został zważony: 30,5 kg, nie jest wychudzony, taki w sam raz. Pani dr wycięła kołtuny z ogona, więc licho teraz wygląda, zresztą cała sierść wymaga pielęgnacji - groomer będzie się musiał wykazać Wink

Ale jak już sierściucha odrośnie, to piesiur będzie cuuuuudny, taki mister osiedla Wink

Ma potencjał Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Nemo na razie nie zna żadnych komend, więc sporo nauki przed nim. Podobnie z chodzeniem na smyczy - podejrzewam, że nigdy nie był tego uczony, bo ciągnął gdzie chciał i to dość mocno.
Chętnie współpracuje za zabawki, głaski i pochwały, smaczki - ignoruje, nie są dla niego atrakcją (na razie?).
Reaguje na swoje imię - gdy zawołałam go z drugiego końca ogrodu, to leciał do mnie jak burza, aż nochalem w obiektywie wylądował Smile

Fajny chłopak z niego jest! Gdybym nie znała jego historii, to po prostu określiłabym go jako psa, który na początku trzyma dystans, ale szybko się przełamuje i wychodzi z niego golden pełną gębą.

Tak sobie śmigam w wiosennym słońcu:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Upolowałem mysz Wink

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Wyginam śmiało ciało...

[link widoczny dla zalogowanych]

Łazikuję tu i tam...

[link widoczny dla zalogowanych]

Pomagam wujkowi Bogdanowi Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

A tu mój pokoik... Ciocia już idzie? no to ja idę spać...

[link widoczny dla zalogowanych]

Mamaczesia

co za pozytywny koleżka! coś czuję, że długo nie pomieszka w hoteliku. Raz-dwa skradnie komuś serce. Miło patrzeć na ten pychol roześmiany, bawi się jak szczeniak!

Agata_Emi_Lili

Ewa uraczyła nas dzisiaj fotkami radosnego i rozbawionego Nemo. Sami zobaczcie, jaki jest cudny

Efka

Nemotek zkażdym dniem zmieniasię coraz bardziej, z nami nie ma już problemu, wujek na terenie nei wywołuje już lęku, nawet warto się przytulić, ale w budynku widać, że obawia się tak jakby byl przeganiany, także jeśli w pobliżu jest miska z jedzeniem - mężczyzna wywołuje dyskomfor - przed Bodkiem już nie ucieka, ale także nie wejdzie za nim do pomieszczenia, muszę przyjść ja, dotknąć powiedziec, że ok i wtedy wchodzi.

Dziś spacerował z naszym gościem owczarką niemiecką Tosią. Tosia jest młoda i jak to młody ON-ek postrzelona. Jej towarzystwo było dla Nemo pewnym wyzwaniem, widać było, że był zestresowany,jeśli ona podchodziła on znajdował inne zajęcie ( np. porzucał patyk), ale zachowywał się mega łagodnie.

Ewidentnie mocno obawia się wejść do kojca i przebywać w pobliżu kojca ( mamy też kojce zewnątrzne) jak ja mu się schowałam w kojcu - szczekał wołąjąc mnie rozpaczliwie.

Generalnie jeśli coś go przerasta - szczeka - na nowych ludzi ( były dwie koleżanki i specjalnie prosiłam, żeby potowarzyszyły mi w spacerze) , coś nowego pojawia się w przestrzeni, właśnie np. ja chowam się do kojca lub znikam w budynku. Ale dość szybko przyzwyczaja się do tego co nowe i uspakaja. W chwilach stresu chce być jak najbliżej mnie.

Fajnie byłoby, gdyby ktoś miał czas i chciałby do nas podjechać, u nas zwyczajnie mało bodźców - wieś spokojna. Tak, żeby on miał kontakt także z innymi ludźmi. Przy sporejliczbie nowych osób powinien sobie zgeneralizować, że ludzie są fajowscy. U nas z tą liczbą osób jest kiepsko.

Zdjęć nie umiem jakoś dodać ( obciach,ale nie wiem czemu) jeśli ktoś mógłby przerzucać z profilu hotelu będę wdzięczna.

Agata_Emi_Lili

Podobno jak się uśmiechamy, to uśmiech do nas powraca. I wygląda na to, że to prawda - do uśmiechniętego Nemo uśmiechnęło się szczęście

Nemo zauroczył Marysię i Staszka do tego stopnia, że zapragnęli, żeby zamieszkał z nimi. I tym prostym sposobem już za miesiąc Nemo przeprowadzi się do Szwecji

Marysiu, Staszku, bardzo się cieszymy, że Nemo zamieszka z Wami i mamy nadzieję, że dopełni Waszą rodzinkę i wypełni pustkę po odejściu Kajusi w Waszym domu i serduchach.

Nemo w niedzielę przeprowadza się do Szczecina do Kasi i Andrzeja od Daisy, którym bardzo dziękujemy za stworzenie DT dla Nemotka. Bardzo nam zależało, żeby Nemo mógł spędzić przed adopcją trochę czasu w domowych warunkach i pooswajać się ze światem. W hotelu u Ewy ma oczywiście super warunki, ale z drugiej strony mało kontaktu z "cywilizacją".

Trafficowy kocyk

A to news! Rewelacja!

Dorota Jenisiowa

Ale niespodzianka Laughing

Bardzo się cieszymy, że Marysia i Staszek będą mieli nowego przyjaciela i że Nemo będzie miał takich fajnych ludzi

Aśka i Fibi

Super

Joanna i Bizia

Ale super wiadomość