LUZAK

Dominika&Luzak

Witam,

Strasznie długo nas nie było, bardzo przepraszam i już nadrabiam zaległości.

U nas ogólnie mówiąc bez większych zmian.

Józio wyrósł na prawdziwego mężczyznę, zmężniał, jak widać na załączonych obrazkach

Jest zdrowy, jak ryba

W maju przeszedł wszystkie standardowe szczepienia.
Jakiś czas temu na brzuchu pojawiły się jakieś krosty/strupki, nie wyglądało to dobrze. Byliśmy jednak u weterynarza, obejrzał, dał maść i wszystko zniknęło bez śladu.

"Problemem" mogą być tylko lęki Józia, bo w tej kwestii nic się nie zmieniło... Słowo problem ujęłam w cydzysłów, bo już przyzwyczaiłam się do tego, że jest tak, a nie inaczej.

Czasem pod tym względem było niewesoło... Nie chciał w ogóle wychodzić na dwór, sikał, żeby nie musieć już wychodzić... Nie to, że "posikiwał", a po prostu się załatwiał w domu, nawet pod siebie, leżąc w szelkach przygotowany do wyjścia...
Z czasem Józio zaczął sikać do "nocnika"...

Wiem jak to brzmi...

Chodzi o to, że on zaczynał sikać w momencie, gdy założyłam mu szelki. Pływała podłoga, dywan, łóżko, zależy gdzie akurat się znaldował...
Potem udało się opracować opcję podstawiania metalowego pudełka, pełniącego właśnie rolę nocnika...

Dzięki temu zaoszczędziłam trochę na środkach czystości i nerwach...

W każdym razie jest tak, że jak jesteśmy u babci, to Józio najpierw robi siku do "nocnika", a potem dopiero wychodzimy na dwór...
Na dworzu też zachodził drogę, nie dało się spacerować, więc na każdy spacer jeździliśmy smaochodem w ustronne miejsce, w okolicach bloku nie było na to szans.

Był taki czas, że nie mogłam już sobie z tym poradzić... Wyjścia conajmniej 4 razy dziennie i tyle razy trzeba było robić generalne sprzątanko... Do tego potrafił zrobic kupke na klatce, by tylko już nie musieć wychodzić...

W tamtym czasie szukałam już nawet behawiorysty... Kontaktowałam się nawet z jedną Panią, która po tym, jak przedstawiłam jej problem powiedziała, że sprawa jest poważna, że trening behawioralny ok, ale raczej przy tak wysokim poziomie lęku bez farmakoterapii się po prostu nie da...
Tym bardziej, że Józio będąc w takim stresie nie ma ochoty na jakiekolwiek smaczki, nie nawiązuje kontaktu wzrokowego, wręcz odwraca głowę, udaje "martwego", trudno w takich okolicznościach czegoś nowego go nauczyć...

W końcu jakoś się w miarę unormowało i na wizycie nie byliśmy, ale sądzę, że to sprawa otwarta i tego nie uniknę.

Byliśmy u babci, bo troszkę nas zalało w ostatnim czasie, teraz wróciliśmy, ale znów są problemy. Jest sezon na czereśnie, za rzeką są pola, gdzie one osną, a właściciele, by odstraszyć szpaki, korzystają z urzadzeń, które "strzelają" gazowymi nabojami (czy jakoś tak...) W każdym razie są to takie pojedyncze, regularne strzały, coś jak wybuch pojedynczej petardy, można się domyśleć co na to Józio...

Jest to od nas dość daleko, ale woda (rzeka) "niesie" te odgłosy...

Tak więc Józio większość czasu siedzi wtedy w domu... Czasem muszę go wyciągnąć na siłę, bo potrafi cały dzień się nie załatwić...

Na szczęście nie jest to codziennie, no i sezon na czereśnie nie trwa wiecznie...

Poza tym nie ma żadnych problemów.
Dla mnie wszystko co z Józiem związane jest normalne i na codzień robię swoje, nie myślę i nie rozwodzę się nad szczegółami, Józio taki jest i tyle. Opracowaliśmy swoje sposoby na sikanie, wychodzenie i sobie radzimy

...a jak dzień był stresujący, to potem idziemy nad jezioro i Józio w jednej chwili zapomina o wszystkich troskach, potem nie mogę się doprosić, żeby wyszedł z wody

To by chyba było na tyle.
Postaram się być już bardziej systematyczna w swoich relacjach...

Poniżej kilka zdjęć i jakieś filmiki z ostatniego czasu.

Pozdrawiamy

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

A tu filmik - generalnie filmowane były koniki, ale Józio załapadł się w kadr

[link widoczny dla zalogowanych]

Tu też filmik, kapiel Józia, jeszcze za czasów wczesnej wiosny

[link widoczny dla zalogowanych]

...a tu ilustracja, jak nas zalało

http://www.youtube.com/watch?v=iwJI_SshkMI

Katarzyna_Margo

Dominika, wydaje mi się, że przy tak wysokim poziomie lęku farmakologia mogłaby bardzo pomóc. Tobie byłoby lżej, mniej nerwów i roboty. Ale też wyobrażam sobie ile to kosztuje Luzaka, tak silny stres musi go potwornie męczyć. Szkoda i psa i Ciebie.
A chłopak wyprzystojniał bardzo Smile

Agata_Emi_Lili

Nowak(i)Lanka

W związku z tym, że chyba wkradło się do relacji Dominiki małe niedomówienie, spieszę donieść, że u Luzaka jak najbardziej wszystko ok.
Na co dzień jest szczęśliwy i wyluzowany, nie sika! Problem pojawił się zimą (która do najlżejszych nie należała) kiedy to Dominika została niejako zmuszona do chwilowej przeprowadzki do mamy, do miasta, do bloku. Tu jego strach rzeczywiście powrócił, i zaczęło się sikanie przed wyjściem. Natomiast każdy powrót do domku i na własną działkę, powoduje powrót psa do normalności, strachy i sikanie znikają.
Luzaka miasto, ludzie, samochody przeraża. Ja od początku pisałam, że on nie nadaje się do życia w mieście. Z resztą kiedy byliśmy w Chańczy, czy kiedy spędził dwa tygodnie u Anity, która ma własny dom, przed wyjściem sikanie nie zdarzyło się ani razu.
Dlatego Luzak i Dominika mieszkają na pięknej działce, gdzie pies jest absolutnie wyluzowany.

I jeszcze świeżutka fotka Luzaka. Babcia była na grzybach i chciała je sfotografować, ale nic nie może się odbyć bez Józia, więc chłopak wszedł w kadr. Grzyby piękne, ale Luzak piękniejszy Smile

Pasiasta Alicja

Niemożliwe! Tyle grzybów w jednym miejscu?? Czy one są tam poukładane??

Mariola Kora

Eeeee, musi poukładane.
Ale mój ulubieniec sliczny.
Prosze o pomizianie Luzaczka i mocne przytulanko.

Nowak(i)Lanka

Luzaka dopadła babeszja Sad

Jest już po zastrzykach i czterech kroplówkach, po południu jedzie na kolejną. Czuje się całkiem nieźle. Wieczorem będę wiedziała więcej. Trzymaj się Luzak!!!

Agata_Emi_Lili

Marzenko, dawaj znać, jak tylko Dominika się odezwie.
Będzie dobrze, musi !!!

Dominika&Luzak

Witam,

Dawno mnie tu nie było, ale to dlatego, że u nas była taka sielanka, że aż mdło by się robiło, gdybym non stop opowiadała, o tym naszym słodkim życiu

Niestety, wczorajszy dzień i noc były straszne, o dzisiejszym nie wspomnę...

Od wczoraj jeszcze nie zmrużyłam oka – adrenalina chyba robiła swoje...

- dopiero niedawno trochę opadła i powieki zrobiły mi się ciężkie

Chyba dziś pierwszy raz od niepamiętnych czasów usnę przed północą, choć ze mnie rasowy „nocny marek” i mi się raczej nie zdarza

No, ale zacznę od początku...

W sobotę Luzak zaczął tak dziwnie potrząsać uszami, najpierw sporadycznie, potem częściej. Miał też trochę kataru. Obserwowałam go, ale jeszcze, że tak powiem, na luzie

W niedzielę stał się już bardziej apatyczny. Z „wygoglowania” objawów wyszło mi, że to może zapalenia ucha i że może ma jeszcze gorączkę, stąd ta apatia. Niby o uszka dbamy regularnie, nie przewidywałam problemów w tej kwestii, no ale skojarzyłam też, że kilka dni wcześniej Luźny zażywał wiosennej kąpieli w jeziorze i może to przez to...

Pomyślałam też, że skoro jest niedziela, prawie godzina 22, w pobliżu żadnej lecznicy całodobowej, to spokojnie poczekam do poniedziałku, w końcu to „tylko” zapalenie ucha, nie może się stać nic złego do tego czasu.

Niestety, lepiej nie było... Luzak prawie nie wstawał, a jak wstał raz, to dupka zaczęła mu zachodzić na boki i zaraz klapnął z powrotem... Z nosa mu się lało, przelewał się przez ręce... Wtedy już zaniepokoiłam się nie na żarty...
Była 5.30 rano, a ja szukałam w necie kolejnych objawów i tak trafiłam na babeszje...
O 6 zadzwoniłam do weterynarza z prośbą, żeby przyjął nas wcześniej, bo normalnie lecznica działa w poniedziałki od 10...

Przed wizytą w lecznicy Józio zrobił siku w kolorze ciemnobrunatnym i konsystencji dużo gęstszej, niż mocz ma w swojej naturze... Do tego kupkę w kolorze jaskrawej pomarańczy...
O 8 byliśmy w lecznicy.

Morfologia potwierdziła najgorsze...

W sobotę po raz pierwszy pojawiło się potrząsanie uszami – objaw dość mizerny jak na babeszje, w poniedziałek jego stan był naprawdę poważny, a weterynarz nie brzmiał zbyt optymistycznie i nie dawał jednoznacznych rokowań...

Od 8 do 12 przesiedziałam w lecznicy, Józio dostał 4 albo 5 kroplówek, bo już sama nie wiem, z płynu Ringera. Dostał też oczywiście zastrzyk przeciw temu pierwotniakowi (Imizol). W książeczce mamy zapisane podanie 5 leków, ale nie napiszę nazw, bo trudno rozczytać tą lekarską kaligrafię...

Na pewno wśród nich była podwójna dawka jakiegoś sterydu.

Myślałam, że mi serce pęknie, jak patrzyłam na niego... Dolne powieki mu opadły, trzecia powieka do połowy zasłaniała oczy, z nosa mu się lało, ślina kapała, tylko zmieniałam ligninę...

Na początku leżał na stole ledwo żywy. Po ok. 2 godzinach przyszedł pan z kotkiem i Józio się ożywił

Podniósł głowę, postawił uszy i chyba się nawet trochę uśmiechnął

W końcu to był czarny kotek, całkiem jak jego Kajusia w domu

Bo – wspomnę na marginesie – że miłość tych dwojga kwitnie

Dla mnie to był taki mały sygnał, że coś chyba zaczyna się zmieniać na lepsze...

Z lecznicy Józio wyszedł sam i pojechaliśmy na siusiu. No i zrobił i nie było to już to samo siusiu co rano. Ciemniejszy trochę niż normalnie, ale już taki klarowny. On chyba też poczuł się troszkę lepiej, bo chciał wbiec pod swoją górkę, co jednak nie okazało się takie proste, jak normalnie...

Pan doktor zalecił jednak jak najmniej ruchu, więc po siusiu udaliśmy się do samochodu. Wtedy właśnie zadzwoniłam do Marzenki podzielić się swoimi troskami...

W domu zrobił siku jeszcze 2 razy, na dywan, a jakże, ale mej radości nie było końca, mógłby wtedy zasikać mi wszystko, żeby tylko sikał

Jak babcia wróciła z pracy, to nawet się podniósł, machał z radości ogonem i nawet wziął swoją kostkę i z zadowoleniem zaniósł babci

O 16.30 byliśmy na kolejnych kroplówkach – sztuk 2. Tym razem już „zwykłe” płyny i Furosemid.

Potem znów na naszą miejscówkę do spacerków i znów siusiu x 2

Myślałam, że zaraz wróci do auta, a on z nochalem przy ziemi zaczął węszyć i biegać

Nie trwało to jednak długo, wróciliśmy do domu.
Do tej pory było jeszcze siusiu znów x 2 i znów na dywan bez ostrzeżenia

Oczy, że tak powiem, wróciły na swoje miejsce, nie cieknie mu już z nosa, no, może minimalnie.
Dziąsła są już czerwieńsze, bo rano były blade...
No i tyle razy wstawał, biegał po domu.
Jest na pewno jeszcze osłabiony, teraz też ma dość ciepły nos i od pewnego czasu śpi, ale mam nadzieję, że najgorsze mamy za sobą...

Jutro mamy iść na kontrolę i życzę sobie tylko dobrych wieści...

Za 2 tygodnie mamy powtórzyć lek, ten na pozbycie się pierwotniaka – podobno najnowsze doniesienia z dziedziny babeszji tak zalecają, bo pojedyncze sztuki mogą podobno przetrwać w śledzionie... - tyle mi powiedziano

Ech, to moje pierwsze takie poważne starcie z „wrogiem” i trochę nerw mnie to kosztowało...

FANÓW JÓZIA PROSZĘ O TRZYMANIE KCIUKÓW ZA JEGO POWRÓT DO PEŁNI ZDROWIA

Ps. Luzi był oczywiście zakroplony i z obrożą...

Agata_Emi_Lili

Dominika, bardzo Wam współczuję, bo przeżycie musiało być dla Was obojga okropne :-(
Józio to młody, silny organizm więc na pewno wyjdzie z tego, zresztą sama piszesz, że już jest lepiej, uffffff

Czy lekarz powiedział Ci o diecie? Zapewne wątroba i nerki ucierpiały w starciu z babeszją więc dieta powinna być lekkostrawna (dla wątroby) i w miarę niskobiałkowa (dla nerek). Dobrze wspomóc się lekami regenerację wątroby (np. hepatil).

Pisz proszę co u Was i na przyszłość nie zostawiaj nas tak długo bez wieści.

Nowak(i)Lanka

Jako największa fanka Józia oczywiście mooocno trzymam kciuki za jego powrót do pełni zdrowia Smile

Będzie dobrze Exclamation

PS. Proszę o świeżutkie fotki Józia Smile

Anita i Daisy

Dominika&Luzak

Witam ponownie,

Spieszę zdać relację z najnowszych wieści...

Dziś Józio został pod opieką babci, bo ja musiałam trochę popracować, nadrobić poniedziałkowe zaległości, ale byłyśmy w stałym kontakcie telefonicznym i miałam na bieżąco zdawaną relację

W południe Luzak był u pana doktora na kontroli. Dostał jeszcze jedną kroplówkę i jakiś zastrzyk, niestety, babcia nie pamięta jaki i na co...

Welfron został mu już wyjęty, więc już raczej kroplóweczek więcej nie będzie.
Po raz pierwszy pan doktor był pełen optymizmu

Kazał obserwować i w razie czego przyjść.
Za dwa tygodnie mamy stawić się na powtórny zastrzyk, żeby dobić złego pierwotniaka, jeśli gdzieś zdołałby jeszcze przetrwać...

Po południu biegał za babcią z moją piżamą w zębach i się cieszył

Teraz muszę przyznać, że nie jest tak radosny... Śpi, ma ciepły nos...
Mam nadzieję, że to nie oznacza nic złego, a jedynie to, że jeszcze nie jest w pełni sił i potrzeba czasu...
W każdym razie przyglądam mu się czujnie i jutro też kontrolnie wpadniemy do pana doktora...

Co do diety Agatko, to oczywiście lekarz dał mi niezbędne wytyczne. Wczoraj zalecał, żeby mu jeszcze nic nie dawać, a dziś powiedział, żeby mu już coś dać. Dostał nawet 3 próbki lekkiej karmy Hill's Prescription. No i Józio zjadł ze smakiem

To nasz kolejny sukces poza normalnym już siusianiem

Masz rację Agatko, to było straszne...
Słyszałam o babeszji, Marzenka też opowiadała o przejściach z Lanką w tym temacie, ale nie przypuszczałam, że mnie to spotka...
Trochę też chyba moja czujność została uśpiona, bo jak wiesz, na co dzień, a nie od święta, mieszkamy wśród łąk i lasów, codziennie Józio przemierzał takie tereny i choć czasem zdejmowałam z niego kleszcze, to nic się nie działo.
Wyjmowałam też kleszcze z tych moich działkowych psów w niezliczonej liczbie i też nic się nie działo, choć one nie były tak zabezpieczone, jak Józio...

Tu do późnej nocy w niedzielę właściwie nic się nie działo poza tym trzepaniem uszami i katarem, ni jak nie skojarzyłam tego z babeszją, tym bardziej, że w ostatnim czasie nie znalazłam u niego żadnego kleszcza, bo pewnie szybciej skojarzyłabym fakty.

Zresztą weterynarz powiedział, że coraz częściej trafiają do niego pacjenci z kompletnie nietypowymi objawami, trzeba więc być szczególnie czujnym, mam mega nauczkę...

Choroba rozwinęła się bardzo szybko... Lekarz też mówił o tym, że dobrze, że Józio jest młodym, zdrowym psem, że to wielki atut w sytuacji, jakiej był...

W każdym razie, jak widziałam go w takim stanie, to myślałam, że mi serce pęknie... I to czekanie, niepewność...

Anitko, a więc wyszło szydło z worka...

Nie wiedziałam, że geneza „Józia” sięga aż do Ciebie

Ja przejęłam je od Marzenki i nie jakoś świadomie i z premedytacją, tak jakoś wyszło

Luzak/Luziu/Józiu – jest wieloimienny

Używam imienia Luzak, ale przyznam, że najczęściej jest to Józiu

- na oba reaguje w każdym razie

Józio nie jest jeszcze taki, jak na co dzień, widać, że ma gorsze i lepsze momenty, choć te ostatnie pojawiają się coraz częściej, mam nadzieję, że wkrótce zagoszczą na stałe, że będę mogła odetchnąć pełną piersią, przestać się martwić i że pozostanie to tylko złym wspomnieniem...

Dziękuję Wam za trzymanie kciuków i proszę o jeszcze, aż ogłoszę wszem i wobec jednoznaczny sukces

...a zdjęcia obiecuję zamieścić już wkrótce, jak tylko ogarnę usterkę techniczną, która uniemożliwia mi w tym momencie transfer fotek do komputera

Dominika&Luzak

Oto najnowsze doniesienia z pola bitwy...

Wczoraj, niestety, zamiast być lepiej, było gorzej z godziny na godzinę...
Nie będę już opowiadała ze szczegółami, w każdym razie stał się znów bardzo apatyczny, a jego oczy, ledwo otwarte, mówiły, że nie jest dobrze...

O 1 w nocy zadzwoniłam do naszego weta, ale niestety nie odbierał...
Wyszliśmy z domu i tak, gotowa już byłam jechać do W-wy, do jakiejś całodobowej lecznicy, ale gdy tylko ruszyliśmy, to lekarz oddzwonił.
Zgodził się nas przyjąć w swoim domu, kilkanaście kilometrów za Warką.

Miał gorączkę, ale niewielką, serce waliło mu jak oszalałe, przekrwione oczy, znów katar, oddychał jakoś niespokojnie.
Na miejscu dostał kroplówkę – trzeba było od nowa zakładać welfron, w drugą łapkę, bo przecież po południu było już ok i lekarz mu go wyjął. Do tego 2 zastrzyki, jeden z nich z pyralginy.

Po godzinie Józio był nowym psem

Jeszcze leżąc na stole wyczaił kota pana doktora, postawił uszy, zrobił swoje maślane oczy i chciał do niego iść

Po wyjściu, jeszcze w ogródku, na miejscu, zrobił siku. Do auta biegł już merdając ogonem

Generalnie lekarz nie powiedział żadnych konkretów, stwierdził, że czasem tak się dzieje, organizm walczy. Zasugerował wizytę w lecznicy na następny dzień, żeby zrobić na wszelki wypadek biochemię, bo u siebie w domu nie ma sprzętu do badań.

Po powrocie do domu Józio pierwsze kroki skierował do... miski z kolacją, którą wcześniej tylko powąchał

Pomyślałam, że jest dobrze

I było dobrze, także rano. Przed południem babcia poszła z nim do lecznicy. Czuł się dobrze, ale na wszelki wypadek dostał jeszcze jedną kroplówkę.
Pan doktor, po badaniu krwi, obejrzeniu Józia ze wszystkich stron, był pełen optymizmu, co u niego nie jest rzeczą oczywistą

Umówiliśmy się na kontrolę jeszcze jutro.

Na szczęście, do tej pory jest wszystko w porządku. Już biegał zadowolony, byliśmy na spacerze, właził na łóżko

Zaczął się uśmiechać i psocić

Z radości opróżniłyśmy z babcią pudełko ptasiego mleczka, a potem Józio ganiał z pustym po całym domu i robił fu, fu

Po całym dniu tylko pozytywnych zachowań, chyba mogę w końcu powiedzieć, że Józio wraca do nas na dobre

Spadł mi kamień z serca i choć było burzliwie i nieprzewidywanie, to mam w końcu już jakieś wewnętrzne poczucie, że najgorsze za nami...

Chyba dziś po raz pierwszy od kilku dni prześpię więcej niż 2 godziny...

Jutro jeszcze kontrola – dam znać i wierzę, że przekażę tylko cudowne wiadomości

Dziękujemy za trzymanie kciuków – działa

Agata_Emi_Lili

No to teraz może być już tylko lepiej. Dalej wysyłamy Wam ciepłe myśli, trzymamy kciuki i ściskamy Was mocno.
Wyśpij się wreszcie, a Józiowi przekaż, żeby się więcej nie wygłupiał i nas nie straszył.

Czekamy na jutrzejsze wieści. Dobrej i spokojnej nocy !