LUZAK

Dominika&Luzak

Dziewczynki

Dla mnie to też było baaardzo miłe popołudnie, chociaż przyznam - troszkę się stresowałam, z racji bycia na "cenzurowanym"

Miło było Was poznać, o Luzaku i towarzyszącym mu wianuszku "Kobiet" nie wspominając

Strasznie miło było patrzeć na tą rozbrykaną Trójkę, która na widok wody kompletnie straciła głowę i zapomniała o bożym świecie

Wyobrażam sobie jakie miny mieli wędkujący nad brzegiem panowie, którym zza pleców wyskoczyła urocza gromadka i jednej susem, zgrabnie omijając wędki, wskoczyła do wody

Koniec końców panowie wyjścia nie mieli i zwinęli manatki

Wiedziałam, że goldeny uwielbiają wodę, ale wiedzieć to jedno, a widzieć na własne oczy jak bardzo, to jak się okazuje, dwie różne sprawy

Radości nie było końca, także mojej, obserwując to wszystko

Po powrocie ze spaceru zabaw ciąg dalszy

Luzak zażyczył sobie specjalnych pieszczot (co widać na zdjęciu), a gdy przestawałam, zaczepiał mnie łapą komunikując mi, że na przerwę jeszcze nie czas

Z uśmiechem obserwowałam też, jak trzy, ustawione w rzędzie mordki jadły z ręki, w ramach podwieczorku... kocią suchą karmę

Nie wspomnę już o Daisy, która zajadała maliny prosto z krzaka

Było mnóstwo radości, no ale też i chwile grozy, o których wspomniała Marzenka, czyli spotkanie psiaków z moją kotką...

Ona sama jest, że tak powiem, szczupłej postury, no ale w tamtej chwili wyglądała jak dorodny kot

, oczywiście z powodu maksymalnego napuszenia

Oprócz tego prychała i za wszelką cenę chciała uciec jak najdalej...
No, ale w końcu czemu się dziwić... Dwie obce osoby i trzy obce psy naraz w jednym pokoju...
Mimo takiego początku, myślę, że w tej chwili niczego to nie przesądza. Po pierwsze - miała bardzo mało czasu, wszystko trwało może 5 minut, no i pewnie z jedym psem poradziłaby sobie lepiej niż z tyloma naraz

Po Waszym wyjeździe namiętnie wszystko wąchała, na dworzu, w mieszkaniu i oczywiście swoją miskę, którą, co prawda bez swojej zgody, ale kulturalnie "pożyczyła", by pieski mogły się napić wody

To było na prawdę bardzo, bardzo miłe popołudnie

Dziś rano wstałam i miałam ochotę zapytać: "To co Luzaczku, idziemy się kąpać?...

Wyszłam z domu i przed oczami miałam tą rozbrykaną Trójkę, której było w koło pełno i którą trudno było okiełznać

Aż sobie pomyślałam, że jeden golden to za mało...

Hmm, mam nad czym myśleć...

Prawda jest taka, że oczywiście marzę by Luzak zagościł w moim życiu na dobre

Moje serce już zdobył...

Z tego powodu na pewno nie łatwo byłoby mi się oswoić z myślą, że może być inaczej, ale pocieszam się myślą, że wszyscy Przyjaciele fundacji chcą Jego dobra i wybiorą dla Niego najlepszy dom z możliwych, bez względu na to, gdzie on będzie...

Bez względu na końcową decyzję w sprawie Luzaka, będę odwiedzała to forum albo zamieszczając zdjęcia i historie z Jego życia albo śledząc losy innych podopieczych fundacji (choć oczywiście wolę wersję nr 1

)

Po drugie, bez względu na powyższe, Dziewczyny, tak jak mówiłam - z Warszawy daleko nie jest, więc jeśli będziecie miały kiedyś ochotę na wycieczkę, to zapraszam

No, a jeśli Luzak by u mnie zamieszkał, to już odwiedziny obowiązkowe, bo "nasze", wspólnie wychowane "dzieci" muszą mieć kontakt

Ps. Jestem cały czas do dyspozycji, więc jeśli pojawią się jeszcze jakieś pytania, to bezzwłocznie odpowiem.

Pozdrawiam Was:-)
Dominika

Agata_Emi_Lili

Dominika&Luzak

Agatko,

Odpowiadając na Twój post:
Chcę Cię uspokoić, że nigdy nie zamierzałam i nie zamierzam karmić Luzaka kocią karmą... To była bardziej "chwila słabości" mojej mamy, która koniecznie chciała psich gości czymś "poczęstować", a że mam w tej chwili kota, to tylko taką karmę posiadałam. Oczywiście w trakcie ją "strofowałam", bo zdaję sobie sprawę, że to nie najlepszy pomysł, ale wiesz, to tak jak z babciami

Mamy swoich pociech mają swoje poglądy wychowawcze i starają się być konsekwentne, a babcia zawsze zdoła uraczyć ich czekoladką i pozwolić na więcej

Kończąc więc wątek jedzenia, to wiem, że Marzenka Luzakowi gotuje, więc pewnie zdecydowałabym się w tym względzie na kontynuowanie tradycji

Jeśli chodzi o kleszcze, to były, są i zapewne będą. Zresztą chyba nie ma łąk, które są ich pozbawione. Na jednej może być 100 kleszczy "zdrowych", na innej 20 "zakażonych", więc ich liczba też jeszcze o wszystkim nie przesądza... Najważniejsze, to pamiętać o zrobieniu generalnego "przegląd" po spacerze.
Osobiście nie słyszałam o jakimkolwiek przypadku babeszjozy, ani innych chorób odkleszczowych na swoim terenie, a trochę zwierzaków tu jest...
Moja kotka była kiedyś zwierzęciem bezpańskim, które na tym terenie żyło. Kilka razy, gdy jeszcze nie trafiła do mojego domu, a akurat przyszła na działkę, znajdowałam u niej kleszcze większe i mniejsze. Zostały usunięte bez dalszych konsekwencji zdrowotnych. Odkąd jest u mnie żadnen jej nie ugryzł, ale po spacerze również ją oglądam.
Wiem, jakie ryzyko wiąże się z ukąszeniem przez kleszcza. Czasem powikłania mogą wystąpić po latach, a my zupełnie nie będziemy kojarzyli tego z kleszczem...
Pracowałam w branży farmaceutycznej i miałam okazję uczestniczyć przy tej okazji w wielu wykładach dotyczących konsekwencji bliskiego spotkania z tymi "osobnikami", co prawda u ludzi (bolerioza), ale u zwierząt jest za pewne podobnie... Zdaję sobie więc sprawę, że na tą kwestię należy być bardzo wyczulonym...

Agata_Emi_Lili

Miło mi ogłosić, że Luzaczek już nie jest psem do adopcji

Będzie od tej pory wiódł wyluzowane życie w towarzystwie Dominiki i jej kotki

BULA

To gratulacje Smile

mpati123

Ooo... Super, nareszcie...!

Michał Majowo-Lutowy

Ja też strasznie się cieszę i gratuluje Dominice i Luzakowi Very Happy

Agunda

Ogromne gratulacje w pierwszej kolejności dla Luzaczka niech mu się super wiedzie No i dla Ciebie Dominiko

Jola Gajkowa

Świetna informacja:) luzaczek w końcu " u siebie" Smile

gratuluje Dominiczko, to na pewno będzie WIEEELKA miłość Smile

Bogusia

Super, Dominiko powodzenia i dbaj o przystojniaka :hurra:

Anita i Daisy

Miałam okazje poznać Dominikę, cieszę się że do Ciebie trafi Luzaczek. Opiekuj się mim troskliwie. Jak pozwolisz będziemy Was odwiedzać i wspólnie spacerować po tej przepięknej okolicy w której mieszkasz, to raj dla goldena.

marta.bajowa

Brawo Luzak, brawo Dominika Very Happy

Gratulujemy :hurra:

Jerzy Kora

I ja nasłuchałem się o Luzaku. Od niego zaczęła się goldenia przygoda Marioli a przez to i moja. Trochę mu pokibicowaliśmy. Gratulacje Luzakowi i dla Domniniki. I niech was nic nie rozłączy. Smile

Dominika&Luzak

Moi Kochani

Chciałam jak najszybciej móc dzielić z Wami swoją radość, niestety, mobilny Internet odmówił posłuszeństwa i tak od 22 próbuję…

, w końcu się udało

Już trochę ochłonęłam, ale muszę Wam powiedzieć, że po dostaniu tej wiadomości, najpierw usłyszeli mnie chyba wszyscy sąsiedzi, a mieszkają daleko

, a potem prawie mdlałam i cuciłam się na przemian

Z niepojętej radości oczywiście Razz

Potem miałam jeszcze fazę ryczenia i śmiania się na przemian, nie mogłam uwierzyć

Cieszę się strrrrrasznie, dziękuję za wszystkie gratulacje i obiecuję, że będę Wam zdawała relacje na bieżąco, wprost z nowego domku Luzaczka

Chcę Wam także powiedzieć, że nie omieszkałam o wszystkim poinformować swojej Kaji, czyli mojej kotki, jeśli komuś umknęła ta informacja

Spojrzała się na mnie i powiedziała:

Kaja: "No nie, tylko nie to!"
Ja: "Ale Kajusiu, widziałaś jaki Luzaczek jest kochany, On nie ma domku, tak jak Ty kiedyś, dlatego bardzo bym chciała, żeby u nas zamieszkał... "
Kaja: ...chrząknęła... westchnęła... i rzekła: "No dobra, ale pod warunkiem, że to JA będę spała z Tobą w łóżku, nie będzie wyjadał mi z miski i nie będzie wchodził na parapet i kładł się na moją poduszkę!"
Ja: "Ok, Bejbe, mówisz i masz

"

„No!” – dodała na koniec i kręcąc swoją chudą dupką udała się na swoją podusie

Podejrzewam, że w "praniu" jeszcze sobie o czymś przypomni i będzie negocjowała, ale dobra wola jest

Trzymajcie za nas kciuki

Pozdrawiamy