LORIK

Katarzyna_Margo

Elu - samych radosnych chwil z Loriśkiem przez kolejne dłuuuuugie lata Smile

Bogusia

Ela Lorikowa

Zgadza się tylko ostatnie zdanie z cytatu. Niestety, w tej chwili ( przed zmianą mieszkania ) jest to niemożliwe. A póżniej, jak już Lorik przyzwyczai się do nowych włóści , to............ my chętnie.

Agunda

i My przyłączamy się do życzeń długiego wspaniałego wspólnego życia

Ela Lorikowa

Wyjeżdzamy do lasu. Z poprzedniego pobytu przywieżliśmy kleszcza ( szt. 1 ) mimo, że Lori był zakroplony i miał obróżkę.Sprawdzałam i jego i Szymona codziennie a jednak bydle się przyczaiło.
Zakropliliśmy się ponownie, mam nadzieję, że tym razem po powrocie nie będzie niespodzianek.

Ela Lorikowa

Lorik ma chyba szczególnego pecha. Znowu rozwalił sobie łapę. Krwawił okropnie i ściągnęłam weta do domu.
Zrobił opatrunek z nadmanganianu potasu i jeszcze czegoś . Krwawienie zostało zatrzymane.
Nie chce drań chodzić z zawiniętą łapką, zaraz po wyjściu z domu kładzie się i pracowicie ściąga opatrunek.Wtedy możemy iść, kiedy bandaże są zdjęte.
Póżniej jest wylizywanie chorego miejsca, a to z kolei jest chyba przyczyną lekkiego rozwolnienia.
Musimy częściej wychodzić, częściej robi opatrunki, ma więcej do lizania- błędne koło.
Dawno pisałam, że przydałaby mi się strzelba na tych, którzy tłuką butelki irzucają ostre przedmioty na terenach zielonych i nad rzeką.

Sukcesy:
1. Nauczył się pięknie wskakiwać do wanny.
2. Podczas spacerku przestał ( na hasło : nie wolno )zaczepiać ( w celach zabawowych ) inne psy.
3. Kot na działce miał być towarzyszem zabawy ( Lorik wyrażał chęci całą postawą). Niestety kocina inaczej odebrała sygnały i prysnęła na drzewo.
4. na hasło" fuj" zawsze porzuca znaleziska.

A w ogóle, to jest cudny pies.

Jolanta

Jasne, że Lorik to wspaniały pies Very Happy

A co do ochrony opatrunków na łapach, to my radzimy sobie tak:
-w domu: [link widoczny dla zalogowanych]
-na spacerach (deszcz, błoto, śnieg): [link widoczny dla zalogowanych]

Z butami, tak jak z szelkami, uczymy się chodzić w nich, odwracając uwagę psa smaczkami za wykonane proste komendy (np. do mnie).

Ela Lorikowa

Chyba będę musiała kupić ze dwa takie buty- tak na wszelki wypadek ( pfu! odplułam przez lewe ramię, żeby nie kusić licha).

Jolanta

Te w Karusku sprzedają po 2 jako komplet/parę Smile

marta.bajowa

Tak, buty sprawdzają się świetnie. Jedyne co to warto przez zakupem albo dokładnie zmierzyć psiaka i poprosić i dokładne wymiary buta ze sklepu, albo go przymierzyć. Dobrze dobrany nie spada nawet zimą na lodzie, a psiak się nie ślizga Very Happy

Agata_Emi_Lili

Prosto od Eli, porcja zdjęć Lorika

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Ela Lorikowa

Trzy tygodnie temu " nie zauważyłam " Lorika leżącego w przedpokoju i poleciałam przez niego jak jaskółka- czyli niskim lotem. Efekt : naderwane mięśnie, poobcierane łokcie i kolana. Lewą rękę mam unieruchomioną - w sumie to będzie 6 tygodni.

Psu nic się nie stało.

Jolanta

Ela Lorikowa

Lekarz, który mnie przyjmował , z troską w głosie zapytał, czy ratlerkowi nic się nie stało.
Moja odpowiedż, że to goldas ubawiła go do łez.
Jestem praworęczna, tylko prawą rękę mam niezupełnie sprawną.
Nic złego się nie dzieje ( oprócz mojego bólu i uczucia dyskomfortu ). Rodzina zgodnie przejęła te moje obowiązki do których wykonania potrzebne są obie ręce, i jest ok.
Szymon pod moim okiem nawet kucharzyć zaczyna- zaznacza przy tym, że to raczej nie będzie jego hobby.

A w ogóle, to czuję się dyskryminowana, bo wszyscy najpierw o psa pytają, a póżniej nie bacząc na fakt, że to ja pokrzywdzona jestem, ochrzaniaą mnie za gapowatość, brak uwagi- bo przecież psiulce coś złego mogło się stać.

Ela Lorikowa

Dziś Lorik skończył 2 lata.
Jest mądrym i ślicznym psem. Niestety dalej boi się uniesionej smyczy kija, paska, parasolki ).
Jak na zamówienie zrobiło się deszczowo ( ukochana pogoda mojej psiuli ) i Lori dostał w prezencie dłuuuugi, błotny spacerek.
Jeszcze raz dziękuję Fundacji za Lorika- mam nadzieję, że gdyby on potrafił mówić, podziękowałby Wam za dom w którym przebywa.