LOGAN

Asia_Patryk

Pamiętacie jak wspominałam, że Loganowi śmierdzi z pyszczka? Taki zgniły i kwaśny zapach i strasznie się ślinił. Co do tego ostatniego to uznaliśmy, że ten typ tak ma i pieszczotliwie zdarzało się nam wołać do niego Śliniak.
Co do zapachu to walczyliśmy na różne sposoby. Zmiana diety, oczyszczenie z kamienia ząbków, mycie ich i podawanie proszków (Stomadhex 100) Wszystko na nic. Kolejnym krokiem było badanie USG, gdzie wykryliśmy stan zapalny żołądka i powiększenie błony śluzowej. I znowu nadzieja, bo wystarczy zmniejszyć poziom kwasu w żołądku i zapach stopniowo wróci do normy. A więc prochy (Ranigast i Enterol) i zmiana karmy na delikatną dla żołądka. A więc karmiliśmy psa od piątku tabletkami i Royalem. I mieliśmy czekać na rezultaty.
Kto by się spodziewał, że w leniwą niedzielę Patryk odkryje prawdziwy powód brzydkiego zapachu a także cierpienia Logana...
Leżymy sobie w czwórkę na łóżku, ja i Dante czytamy a Patryk z Loganem uprawiają zapasy. Logan zawsze otwiera przy tym pyszczek i tym razem otworzył go bardzo szeroko i (na szczęście) tuż przy twarzy Patryka. Tekstu: „Aśka, Logan ma coś metalowego w pysku” się nie spodziewałam. Pierwsza myśl: ślina (przecież mogło się odbić światło i wygląda jak metal) Patryk zaprzecza. Zaglądam i ja. Jest! Coś jak drut wbitego w podniebienie. Logan się szarpie i wyrywa. Nie pozwala się nam lepiej przyjrzeć. Może ma jakąś protezę albo kiedyś musiał mieć zdrutować szczękę (moje genialne pomysły, które miały logicznie wszystko wytłumaczyć) Patryk przygniata Logana, jakoś go unieruchamiamy i przyglądamy się dokładniej. Sprężyna! Wbita w podniebienie. Panika. Gdzie znajdę weta w niedzielę po 13. Telefon do Agaty, Patryk przeszukuje neta. Ustalamy, że lecimy do naszej lecznicy, bo otwarta do 14 a jak nie to na Powstańców i na Gagarina są całodobowe. Przez telefon uprzedzam klinikę, że się zjawimy. Po głosie słyszę, że pani doktor nie rozumie albo raczej nie może uwierzyć. Na miejscu okazuje się, że sprężyna, dość gruba i duża, wkręcona z jednej strony trzy razy z drugiej luźna. A w niej gnijące jedzenie. Były próby wyciągnięcia, ale ustaliliśmy, że możemy mu zrobić większą krzywdę i lepiej wyjąć w narkozie. A więc umawiamy się, że w poniedziałek na 14 meldujemy się na czczo.
Niedziela minęła nam na zastanawianiu się jak to możliwe. Agata sugerowała, że sprężyna pewnie była wbita w jedzenie, które na spacerze Logan chapnął. Zastanawiałam się też jak mogłam tego nie zauważyć. Przecież musiałby trochę krwawić, nie mieć apetytu. Z drugiej strony przyszedł już do nas z tym odorem, więc może sprężyna wbiła mu się dużo wcześniej.
Nadszedł poniedziałek. Logankiem zajęły się cztery urocze panie, które wyciągnęły mu nieszczęsną sprężynę. A łatwo nie było. Sprężyna była w delikatnym miejscu. Na początek odcięta została jej ruchoma część. Potem trzeba było pozbyć się trzech ogniw wkręconych w podniebienie. Próbowano cążkami, przecinakami, nawet cążkami do obrączek u ptaków i innym żelastwem. Nic. Dopiero delikatnie piłą mechaniczną (nazwy dokładnej nie pamiętam) udało się poprzecinać obrączki. Rana została oczyszczona, resztki zgniłego pokarmu usunięte. Została mu mała dziurka szerokości długopisu (będzie miał taką bliznę do końca życia). Jest blisko zatok, więc Loganek łyka antybiotyk beztlenowy (Dalanic dwa razy dziennie) i karmimy go miękkim jedzeniem typu pucha lub makaron (ryż i kasza są za drobne i mogłyby mu podrażnić) z kurczakiem i marchewką. Loganowi to pasuje.
Po oczyszczeniu okazało się, że tkanka naokoło żelastwa jest już „wygojona”, więc sprężyna tkwiła w pysku, co najmniej miesiąc (nie krócej) a równie dobrze rok... Nawet pani doktor nie bardzo wie jak mogła się ona tam znaleźć. Prawdopodobnie wbił się jej kawałek a potem przy każdym posiłku sprężyna wkręcała się coraz głębiej. Dodatkowo w środku zbierał się pokarm, który gnił i powodował ślinotok.
Smród zniknął i psisko przestało się ślinić. To cudowne uczucie tym bardziej, że walka trwała od dłuższego czasu. Najważniejsze, że Loganka już nic nie boli i psisko nie musi się już martwić, że te głupie ludzie nie są w stanie mu pomóc.
Loguś wszystko przespał i podobno obudził się z miną pt.: głaszcz mnie i micha już, bom głodny. Zero stresu i chyba nie bardzo zauważył brak czegoś w podniebieniu. Nie chciał zostać po zabiegu sam na zapleczu, więc towarzystwa dotrzymywała mu pani technik, co Loganowi bardzo odpowiadało.
Psisko ma się dobrze, w ogóle po nim nie widać, że miał zabieg. Szczeka na fretki, bawi się z Dante, ogląda świat przez balkon. Wczoraj trochę marudny był, bo cały dzień miał głodówkę, czego szanujący się golden nie jest w stanie zrozumieć i wybaczyć (do następnego posiłku) Dziś dostał puchę, więc już psisko jest udobruchane.
Jesteśmy też po wizycie kontrolnej. Psisku ładnie się goi, nic nie wycieka. Musimy tylko kontrolować czy Logan nie kicha i czy nie cieknie mu z nochala, szczególnie z lewej dziurki. O ile (odpukać) nic się nie zdarzy to kolejną wizytę mamy w poniedziałek.
Jestem bardzo wdzięczna Agacie, za to, że pomagała mi logicznie myśleć i nie pozwoliła wpaść w charakterystyczną dla mnie panikę, a także wszystkim paniom z kliniki Kajman za fachową opiekę nad Logankiem i ciepłe słowo, że będzie dobrze.

Pewnie niedokładnie opisałam sprężynę i jej umiejscowienie, więc załączam zdjęcia. Ostrzegam, że są dość nieprzyjemne i u mnie powodują ciarki.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Powyższe zdjęcia zostały wykonane w Gabinecie Weterynaryjnym KAJMAN.

Frankowe Zajki

O Boże

To niewiarygodne po prostu

I Ty chciałaś spokój zachować?!?! Ja to bym do poniedziałku jajko chyba zniosła Wink

Pocieszam się tylko, że on to na pewno miał od dawna...w innym wypadku na pewno by Wam jakoś sygnalizował, że go boli...biedaczek jeden

Ugłaszczcie go porządnie od nas

Katarzyna_Margo

Asia, to horror jakiś! Jak Ty nie zeszłaś na zawał, kobieto? O tym, co musiał czuć Logan, to nawet nie chcę myśleć. Ucałuj nochala, dobrze, że po wszystkim.

PS. Patryk ma od teraz ksywę Sokole Oko. Pamiętać nie pamiętasz, ale był taki stareńki serial MASH - główny bohater o tym pseudonimie był chirurgiem Very Happy

Asia_Patryk

Logan wycałowany, wygłaskany i wyczochrany Wink

Śpi sobie z głową na moim brzuszku skutecznie zasłaniając mi klawiaturę

Niedziela to był koszmar. Wysprzątałam cały dom, poprasowałam, wykąpałam fretki (nie powiem, żeby były za to wdzięczne) Wszystko aby tylko nie myśleć. Sprzymierzeńcem był szok, który do końca nie pozwolił mi zrozumieć, co się dzieje. Logan do pewnego momentu mnie pocieszał a potem zaczął się przed nadopiekuńczą pańcią chować. Chyba miał dość mojego przytulania i sprawdzania czy nadal żyje. Potem to już był obrażony bo przezornie nie dostał ani obiadu ani kolacji.
W poniedziałek spałam do późna aby jak najmniej myśleć i kombinować jak ulżyć psu.
Jestem dumna z Logana bo on zniósł to całe zamieszanie z klasą i spokojem Wink

Dzielny golden z niego Very Happy

P.S. Kasiu, ja wiem, że moja pamięć wadliwa i nie jestem w stanie zapamiętać pinu do karty, ale tak źle ze mną nie jest aby starych seriali nie kojarzyć

Agata_Emi_Lili

Niesamowite po prostu. Czegoś takiego jeszcze nie było. Logan dołącza do galerii podopiecznych, którym różne dziwne rzeczy tkwiły w ciele.
Ciekawe jak długo ta sprężyna tam była, bo Logan nie pokazywał po sobie, że cokolwiek mu tam przeszkadza a jedynymi objawami był zapach z pyska i ślinienie. Niesamowite jest, że kilku lekarzy zaglądało mu do pyska i nikt tego nie zauważył.
Asi i Patrykowi należy się szczerozłoty medal za wypatrzenie tej sprężyny i za profesjonalne podejście do sprawy tj. opanowanie, spokój i profesjonalne załatwienie sprawy od początku do końca. BRAWO !!!

Gośka&Bella

Ja osłabłam po lekturze relacji Asi, a po zdjęciach zasłabłam... nic nie napiszę bo wszyscy czujemy to samo... RANY JULEK!!!!

Asia_Patryk

Agata_Emi_Lili

Asia, ale chlebek to nie tylko twarda skórka

Asia_Patryk

Gośka&Bella

Asia_Patryk

Gawronki

Asia przezyliscie horror,te zdjecia prawie jak z filmu Szczęki,no tak powinno być Szczęki Logana i Coś.Dobrze że juz to macie za sobą.Mizianki dla Logana no i dla Dantego tez oczywiscie,pozdrawiamy.

Asia_Patryk

U nas powoli życie wraca do normy: Logan prawie zapomniał o przykrych chwilach Wink

Prawie bo nadal musi łykać prochy tak na wszelki wielki

Dziś wybrałam się z Loganem do parku pomoczyć psa i pogrzać kostki:) Pierwszy mój spacer od tygodnia i pierwsza kąpiel kundela od daaaaaaaaaawna Very Happy

Teraz oba kundle umierają, bo gorąco. Są plusy bo przynajmniej piesy wolą zimną podłogę więc mam całe łóżko dla siebie

Asia_Patryk

No i mamy za sobą burzową i niespokojną noc.
Zaczęło się na spacerze, kiedy błyskało. Patryk twierdzi, że ilekroć niebo przecięła błyskawica, Logan stawał i wpatrywał się w górę z postawionymi uszami. Potem było już tylko gorzej. Oglądaliśmy film w łóżku, Logan z głową na moich kolanach, dysząc. Trochę się kręcił. Postanowiliśmy iść spać więc standardowo przesunęliśmy Logana od ściany i lulu. Zaczęło grzmieć. Logan chodził po łóżku, dyszał i strasznie się ślinił. Ogon podkulony. Patryk pozasłaniał i pozamykał okna. Udawaliśmy, że nic się nie dzieje, nie głaskaliśmy Logana. Po prostu robiliśmy to, co zawsze kiedy zasypiamy. Logan ułożył się między nami, przytuliłam się do jego plecków (bardzo często śpię z nim jak z pluszakiem) i czułam jak pies drży. W pewnym momencie huknęło gdzieś blisko a Logan dosłownie podskoczył. Od tego momentu siedział mi na plecach dysząc, trzęsąc się i śliniąc. Z hamaka wypadła Miśka (pierwsza frecia ciapa naszej rodziny) i zaczęła rozbijać się po klatce. Zwykle Logan poleciałby obserwować Miśkę, ale tym razem nawet nie spojrzał w tamtą stronę. I tak prawie do końca burzy. Uspokoił się koło 4, położył się i spał bardzo czujnie.
Teraz zachowuje się normalnie, gada do fretek albo siedzi na balkonie. Na razie wszystko wróciło do normy.

Baszka

Dzisiaj uzupełniłam temat Embarassed

i ta sprężyna w pycholu to horror Crying or Very sad

Dzięki Tobie Asiu, że tak dobrze się skończyło...i wierzę, że 'strachom' burzowym też dasz radę