KORA

Gośka&Bella

Trzymamy!

Paula i Goldisia

My tez trzymamy od rana i z niecierpliwością czekamy na wieści Smile

Albisiowo-Lenkowe Marciny

My też mocno trzymamy Very Happy

Pasiasta Alicja

No tak żałośnie wieczorem wyglądał Ogryzek:

Paula i Goldisia

Ojjj

ała

Wracaj do zdrówka Koruś.

Albisiowo-Lenkowe Marciny

Biedula straszna, ale będzie dobrze.

Alicja i Wera

Koreczek na fundacyjnym zjeździe

Albisiowo-Lenkowe Marciny

Fajnie zobaczyć foty Korcika Very Happy

A jak sunia się miała na zjeździe?

Marta&Angus&Alma

Zdjęcia tak nie oddają, jaką kruszynką jest Korcia

Poza tym to mega wlepka, najważniejsze jest głaskanko

Agata_Emi_Lili

Asia i Sławek

Śliczna panienka:

Kolejne fazy brzuszka

Żebring grupowy

Pasiasta Alicja

Minęły dwa miesiące, odkąd Kora mieszka z nami.
Duuuzo się przez ten czas podziało i zmieniło. Z 21 kg chucherka Korcia zamieniła się w "kawał baby" - 25,10 kg wg wagi z czwartku - dokładnie 13 lipca.

Dwa tygodnie temu Kora miała usuwany guzek z okolic łopatki i wypalane zmiany w kilku miejscach. Na szczęście guzek okazał się niegroźny - wynik badania histopatologicznego uspokoił nas.
Badania krwi też wypadły nieźle - poziom kortyzolu już prawie jest w dolnej granicy normy, a poziom witaminy B12 też pięknie ciągnie w górę. O ranie po mastektomii i sterylce nie pamiętamy. Oko też pięknie się zagoiło.

Tak że zdrowotnie wychodzimy na prostą.
Dom jest już miejscem bezpiecznym. Kuchnia, pokoje, balkon - wszędzie Korcia czuje się u siebie. Tylko łazienka póki co jest jeszcze omijana łukiem.

Na początku łatwo nie było - przez pierwsze parę dni Korek nie wychodził z pokoju i miska z wodą i żarcie podtykane były pod nos. Ale pańcia wredna jest i każdego dnia michy były coraz dalej, aż wylądowały tam, gdzie ich miejsce - w kuchni.

Teraz słyszę czasem w nocy, jak Kora tupta do kuchni, żeby się napić. Kładzie się wyluzowana w każdym pokoju, w kuchni. Chociaż oczywiście najfajniejsze jest legowisko Daisy.

Ogromny sukces to taki, że Korcia już nie musi chodzić w szelkach i obroży - nie boję się, że coś ją spłoszy i postanowi problem rozwiązać na własną łapę - uciekając przed siebie i wyskakując z obroży na przykład. A wczoraj i dzisiaj po raz pierwszy była puszczona luzem, zabezpieczona długą linką. Nigdzie nie próbowała się sama wybrać Wink

.

Dziesięć lat "samopas" odbiło się mocno na jej psychice - dziewczynka probuje sobie "radzić sama", a ta jej samodzielność niekoniecznie jest dobra z ludzkiego punktu widzenia.

I jeszcze parę zdjęć z dzisiaj:

Żebractwo kuchenne mamy opanowane do perfekcji. W końcu jak się ma taką mistrzynię żebringu koło siebie Wink

Albisiowo-Lenkowe Marciny

Bardzo się cieszymy z tak dobrych wieści , które przeczytałem z wielką radością. Pozdrawiamy serdecznie. Very Happy

Bogusia

Lał, ale wypiękniała panienka

Pasiasta Alicja

U Korutka wiele się nie zmieniło pod względem zdrowotnym - oczko całkiem wyleczone, futro pięknie rośnie, ale atopowe zapalenie skóry trochę nam dokucza. Na razie próbujemy radzić sobie doborem odpowiedniej diety, bo do sterydów jakoś nam się nie spieszy. Oprócz tego suplementujemy dziewczynkę.

Chora skóra powoduje różne atrakcje: a to zapalenie ucha, a to stan zapalny gruczołów okołoodbytowych, a to paskudny hotspot.

Z dzikusa Kora powoli zamienia się w prawdziwego domowego psa. Ciągle straszne są mopy, wiadra i inne przedmioty znienacka pojawiające się a to w kuchni, a to w pokoju.
Baaaardzo nie lubi nastolatków, zwłaszcza takich typu dresiarz hiphopowiec. Próbuje skakać i capnąć za rękę.
Nie podobają się jej też niektóre małe psy, ale jeszcze nie wiem wg jakiego klucza ta antypatia działa. W każdym razie pracujemy.

Ponieważ Korcia była sympatycznym, ale bardzo dzikim psem, nie było mowy o spuszczaniu ze smyczy na otwartym terenie. Długo pracowaliśmy nad przywołaniem i dzisiaj po raz pierwszy odważyłam się ją spuścić ze smyczy na łące. Cztery miesiące na to potrzebowałyśmy.

Dziewczyna spisała się na piątkę.

Korze zaczyna podobać się aportowanie. Budzi się w niej prawdziwy golden.

Tak dzisiaj szła na łąkę:

A tak spacerowała po łące: