EDI

Albisiowo-Lenkowe Marciny

Dla wspaniałego Edziulka (*) Trzymaj się Agnieszko.

Iza,Tomek,Holka i Goldi

Dla Ediego [*]

Paula i Goldisia

O nie Edziu Crying or Very sad

Od kilku dni o nim myślałam, miałam ogrzebac wątek i napisać co słychać Sad

Nie znałam Edzia osobiście ale był niesamowicie blizki mojemu sercu, to dzięki niemu poznałam Fundacje, to jego zapragnelam adoptowac ale nie żałuję bo trafił na najwspanialszy dom jaki można było mieć.
Agnieszko ściskam Cie mocno.
[*] dla Edzioszka

Dorota Jenisiowa

Edziu dlaczego? Crying or Very sad

Żegnaj super psie [*]

Zorkowa

Aga , trzymaj się , bo boli i będzie bolało placze

(
Dla Edziulka [*][*][*]

Gosia&Imka

Bardzo smutno, bardzo....
Edziu, dla Ciebie [*] [*] [*]

Hania,Wojtki,Jesse,Lula

To bardzo, bardzo smutna wiadomość...Zawsze pozostaniesz w naszej pamięci Edziulku...

Pasiasta Alicja

A mnie łzy ciągle kręcą się w oczach...

Znalazłam takie krótkie opowiadanko, które napisałam, kiedy i Edzio i Pasio byli jeszcze z nami - Edzio się tymczasował u mnie i czekał na swój prawdziwy dom.

Tekst napisałam na zupełnie inną okoliczność i nawet nie pomyślałam, że kiedyś zadedykuję go obu chłopakom ...

Weszłam do domu. Psy radośnie wyskoczyły z pokoju.
- Gdzie byłaś? Czemu na tak długo zostaliśmy sami? Głodni już jesteśmy, na spacer chcemy. I… i dlaczego jesteś taka smutna? -
Poczłapałam na spacer. Psy dreptały za mną przygaszone i zaniepokojone. Całą drogę obserwowały mnie uważnie.
W domu dolałam wody do misek, zrobiłam kolację. Psiska zjadły, rozłożyły się na dywanie i wlepiły we mnie oczyska.
- Coś się stało? – zapytał Edek.
- Jak Pasiasta ma taką minę, to znaczy, że coś się stało – Pasio jak zwykle wiedział lepiej. – Chodź Edek, siądziemy przy niej i każemy się drapać. To jej dobrze zrobi. – Dwa pyszczyska usadowiły się przy moich kolanach z wyraźnym żądaniem pieszczot. Machinalnie zaczęłam drapać Pasia za prawym, a Edzia za lewym uchem.
- Teraz nam powiedz, co się stało – stanowczo zażądał Edzio
- Widzisz Edziu, ludzie mają swoje smutki i smuteczki. A najsmutniej jest, kiedy ktoś odchodzi.
- Gdzie odchodzi? I dlaczego? – psy postawiły uszy.
- Przecież wiecie, że każdemu kończy się jego czas i musi odejść na zawsze. A najsmutniejsze jest to, że ci którzy zostają bardzo tęsknią i nie mogą się pogodzić z rozstaniem.
- Czy mówisz o Tęczowym Moście? – Pasio zastanowił się.
– Mówię o ludziach, którzy też odchodzą – zawsze nie w porę, zawsze za wcześnie.
- Czy oni też przechodzą przez Tęczowy Most ?– cichutko zapytał Edzio.
- Nie wiem Eduś, gdzie idą ludzie – łzy zakręciły mi się w oczach, ale na pewno po drodze przechodzą przez Tęczowy Most, żeby zabrać ze sobą swoich wiernych czworonożnych przyjaciół, którzy czasem dłużej, czasem krócej, ale wytrwale na swoich ukochanych ludzi czekają na drugim krańcu mostu…

Do zobaczenia, najdroższe futrzaki!

Albisiowo-Lenkowe Marciny

Piękne...

Dortomkowa Rodzinka

Ala ! Ryczę już w pracy ... Od wczorajszego dnia, kiedy dostałam sms z tą wiadomością nie potrafię się odnaleźć...
Edziu, nie Ty... Kochana Gaduło....
Agnieszka, Ty wiesz... Jesteśmy z Wami ...

Edziu Gaduło (*)...

Paula i Goldisia

Bo tylko wiara że kiedyś wszyscy razem się spotkamy pozwala nam przetrwać takie tragedie Crying or Very sad

Gośka&Bella

Są na forum psy, które kocham, choć ich nigdy nie poznałam. Mają w sobie to "coś".... takim właśnie faworytem był Edzio, dlatego to szczególnie smutna wiadomość...

Biegaj radośnie za TM Edziu Wspaniały [*]

Agnieszko,
serdecznie współczuję

Agnieszka i Edi

Opłakiwałam wszystkie psiaki na tym forum,wiedziałam że kiedyś przyjdzie taki moment,że będę opłakiwać Edziulka ale nie wiedziałam,że tak szybko...

To zdjęcie to jedno z ostatnich,jeszcze półtora tygodnia temu byliśmy na spacerze w lesie,Eduś już z daleka wypatrzył sarny i wytrwale je tropił.
Chciałam mu zrobić fajne zdjęcie ale on tak jak Pańcia nie lubił się fotografować i zawsze jak widział,że chcę mu zrobić zdjęcie robił poważną minę.
Eduś to najwspanialszy pies jakiego miałam,,chodzące dobro i miłość z otwartym wielkim serduszkiem dla każdego.
Nie było gościa w restauracji,który nie uśmiechnął się od ucha do ucha na widok jego roześmianego pysia.
Wszystkie dzieci go uwielbiały i bardzo dużo ludzi będzie za nim tęsknić.
Restauracja bez Edzia to już nie ta sama restauracja.
Pracownicy zawsze się śmiali,że jak Edzio zostaje z Szefem to Szefowa ich nigdy nie zaskoczy bo Edziu już na 15 min przed moim przyjazdem informował,że ja wracam.
Edzio miał swoją magiczną godzinę.To godz. 17.00.Chodzby się waliło i paliło micha musiała być.
Edulek zaskakiwał mnie każdego dnia swoją inteligencją i mądrością.
Zawsze do niego mówiłam ,,Ty mój kochany mądrosku".
Ale największy wyczyn Edzia to uratowanie mi życia...
Podczas pierwszych przymrozków przy różnicy temperatur,cofnęły się spaliny z komina do domu.Około godziny 5 nad ranem Edulek obudził mnie trąc pysiem o kanapę i szczekając prowadził mnie do wyjścia,myślałam że to tylko na siku ale za chwilę dowiedziałam się dlaczego...Gdyby nie On pewnie spalibyśmy już na zawsze....
Taki mój mały bohater....
W grudniu pod koniec Edzio miał robione wszystkie badania i pamiętam słowa doktora Adama,otwieramy szampana Eduś ma takie super wyniki...
Przychodzi taki moment,że nagle w ciągu paru dni wszystko się kończy....
Edziulek był bardzo dzielny i mocno się starał aby wyzdrowieć niestety nagła choroba nie dała szansy ani mnie ani jemu....
Edziulek zostawia po sobie wielki smutek,żal i wielką pustkę,której już nic i nikt nie zastąpi....
Taki psiak zdarza się tylko raz w życiu.
Mam tylko nadzieję,że moje Słonko było szczęśliwe z nami bo miłości mu od nas wszystkich nie brakowało.

Żegnaj mój mały Przyjacielu...
Kiedyś znów będziemy razem...

Twoja Pańcia.

Dziękujemy wszystkim za dobre słowa i wspominajcie ciepło moją kochaną ,,gadułę'' Don Eduardo.

Kasia_Andrzej_Daisy

Bardzo nam przykro Sad

mieliśmy okazję poznać Edzia osobiście podczas podróży poślubnej w czerwcu - bardzo fajny psiak. Biegaj szczęśliwy za TM!

Danka Happy i Paco

Łzy płyną gdy czytam takie posty, wspominam swoje złotko, ból serca nie ustaje. Sił i wytrwania życzę, a Edziowi spokoju i dobrych aniołków w Psim Niebie, wygodnej puchatej chmurki (*)