EDI

Ania i Edi

Mam ciekawostkę odnośnie Ediego: Edi lubi i potrafi biegać obok rowera! Zaskoczył mnie tym ogromnie. Wczoraj rano postanowiłam razem z Edim przejechać się na rowerze po lesie żeby sprawdzić jak będzie się zachowywał przy rowerze, a tu niespodzianka. Edi cały las zaliczył biegnąc równiutko obok rowera, ładnie trzymał tempo i sprawiał wrażenie przeszczęśliwego. Dam głowę że jego pierwszy właściciel zabierał go na takie przejażdżki. Ciekawe czym mnie jeszcze zaskoczy :-)

Agata_Emi_Lili

Ania i Edi

Agatko, zapewniam Cię że nic mu nie będzie. To on dał mi wycisk a nie ja jemu. Po moim lesie jedzie się na rowerze żółwim tempem bo wszędzie piach i korzenie, a Edi mknął przede mną jak strzała. Musiałam się nieźle namachać aby za nim nadążyć. No i w sumie było tego ponad pół godziny. Jak chodzę z nim pieszo to zawsze jest daleko przede mną i narzuca mi niezłe tempo. Bardziej przypomina to marsz niż spacer :-) On naprawdę jest jeszcze w sile wieku i ma niezłą kondycję. Po tym rowerku nawet nie sapał :-)

Ania i Edi

U nas z Edim wszystko ok. Mamy piękną jesień, Edi jak torperda mknie po lesie przez suche liście. Aż miło popatrzeć. Koty na zimę ściągnęły do domu i ku naszemu zadowoleniu nawiązały z Edim bardzo przyjazne stosunki. Pozdrawiam wszystkich. Ania i Edi

Agata_Emi_Lili

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Agata_Emi_Lili

Niestety, właścicielom Ediego zmieniła się sytuacja życiowa i nie mogli dłużej zapewnić mu odpowiedniej opieki. Dlatego też dzisiaj Edek wrócił pod opiekę Fundacji i zamieszkał na tymczasie u Alicji Pasiastej.

Oddaję głos Ali, niech wychwala Edzia i nam go pokazuje

Pasiasta Alicja

Edward Wspaniały zaległ z Pasiem koło kominka i śpi jak zabity. Poprawka - obaj śpią jak zabici. Edek nie ma póki co żadnych objawów związanych ze zmianą otoczenia - żadnego sapania, picia na potęgę. Bezstresowy chłopak. Na razie nie ma też ochoty na żadne zabawy, za to przy stole żebrzą z Pasiem koncertowo. Umiejętność opanowana do perfekcji Very Happy

(u obu

). Pierwszy spacer zaliczony - Edi chodzi ładnie na smyczy. Na razie przyzwyczajamy się do siebie.

Pasiasta Alicja

Chłopaki mają się dobrze. Edi jest bardzo grzeczny, bezkonfliktowy. Dzisiaj potwierdził, że pięknie chodzi na smyczy. W domu domaga się pieszczot kładąc łeb na kolanach. Albo wybrzusza się ze słodką minką domagając się drapania. Bardzo ciekawe są jego stosunki z Pasiem - funkcjonują na razie obok siebie. Co tymczasik, to obserwuję zupełnie inne zachowania. Zdjęcia będziemy robić jutro - na razie chciałam dać Edkowi spokój.

Aaaa i Edek jest baaardzo rozmowny, próbuje z człowiekiem komunikować się mruczeniem w różnych intonacjach.

Pasiasta Alicja

Uprzejmie informuję, że Edward dalej jest Wspaniały. Ma tylko jeden maleńki mankament - jest Szczekunem Wymuszaczem Smile

. Nauczył się skubany, że ludzie mają słabe nerwy i żeby coś osiągnąć, to trzeba poszczekać. nie jest to żaden jazgot, o nie Twisted Evil

, to jest takie SPECJALNE monotonne szczekanie na jednym tonie. Mniej więcej tak: HAU (3 sek. przerwy) HAU (3 sek. przerwy) HAU...idt, itp. Teraz wszystko zależy od tego, kto prędzej ulegnie Edek, czy człowiek. Ja na razie wyrabiam w sobie odporność na szczekanie.
Edward baardzo nie lubi ludzkiego nieróbstwa. Jeżeli człowiek siedzi, znaczy NIC NIE ROBI i należy mu natychmiast położyć łeb na kolanach z kategorycznym żądaniem pieszczot.
Edi jest niesamowicie nastawiony na człowieka. Pasio mimo, ze bardzo się stara namówić go na zabawy na razie nie zaliczył większych sukcesów.
Dla Ediego ważniejszy jest człowiek i rączki do głaskania, drapania.

Jaki jestem piękny Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

Poooodrap mnie, pooodrap

[link widoczny dla zalogowanych]

Nie chcesz się ze mną bawić? No to leżymy (piłeczka też)
[link widoczny dla zalogowanych]

Pasiasta Alicja

Edward Wspaniały odważył się dzisiaj i spał z nami w sypialni. Wprawdzie na podłodze - za to podgrzewanej Wink

.
Edward baaardzo lubi spacerować, ale tak spokojnie - bez szaleństw. Truchta dostojnie i rozgląda się, węszy. Pasio to przy nim wariat.
Wspaniały kompan dla ludzi, którzy lubią być na świeżym powietrzu, ale wyczyny im nie w głowie.
Zachowuje się nadal wzorowo - dystyngowany Starszy Pan z klasą.
Szczekanie-wymuszanie jakby się zmniejszyło, ale na razie trudno mówić o jakichś porażających efektach, bo wprawdzie moja odporność na szczekanie jest spora, za to mój mąż natychmiast wykonuje wszelkie polecenia Edka (znaczy, bardzo podatny na szkolenie jest Wink

).

Agata_Emi_Lili

Pasiasta Alicja

Pasiasta Alicja

Sylwestra przeżyliśmy bez większych problemów. Teraz jakaś nowa moda i petardy strzelały już od ósmej wieczór z apogeum oczywiście o północy. Pasio popiskiwał histerycznie, a Edek milczał jak zaklęty, tylko każdy mięsień mu oddzielnie drżał. Przytuliły się do nas i to wystarczyło.

Rano (no rano jak rano, nie przyznam się o której wstaliśmy Embarassed

) przeżyłam lekkie zaskoczenie, bo łeb, który leżał obok mnie na poduszce był jakiś za bardzo rudy. Very Happy

Pasio w końcu przekonał Edka i do zapasów i do przeciągania sznurem. Wprawdzie ciągle daje Edkowi fory, ale pobawić już się da Wink

.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Tak więc jesteśmy już dzisiaj wyspani, wybawieni i wyspacerowani. Teraz razem oglądamy film.

Pasiasta Alicja

Dzisiaj bez zdjęć, bo ile można? Ale za to będzie opowiadanie.

Wczoraj późnym popołudniem wyszłam do miasta. Oczywiście jak się ubierałam, to koło mnie natychmiast siadły z nadzieją w oczach, zwarte i gotowe dwa zwierzaki. Niestety nie zabrałam ze sobą futer.

Wróciłam. Futra leniwie, ale przywitały się. Weszłam do kuchni i... Shocked

na podłodze znalazłam worek po karmie. A w worku było gdzieś tak między 3-5 kg. Nie pamiętam

, bo się nie przyglądałam.
Popatrzyłam na futra - a one takie jakieś okrągłe - ping pongi na czterech łapach. No nic. Zaległy. I słyszę postękiwanie. Ale nie było to bynajmniej oznaką boleści - o nie. To było coś w ten deseń: oooo jak mi dooobrze, nareszcie podjadłem. Leżały sapiąc, ze dwie godziny. Kolację z programu dnia wykluczyłam. Tak gdzieś po dziesiątej chyba, po ostatnim spacerze - a raczej przeturlaniu się tam i z powrotem w celu wydalenia maksymalnej ilości przetrawionych pyszności Mr. Green

- dwa żarłoki siadły na środku kuchni z minami wyczekującymi, pod tytułem: A KOLACJA TO GDZIE??? ILE MOŻNA CZEKAĆ??? Evil or Very Mad

Pasiasta Alicja

Oj tęgie głowy. Mądrale. Smile

Od przedwczoraj ćwiczą codziennie rano zapasy. W ogóle zgrany tandem się zrobił. Zrazem żebrzą (chociaż jest postęp - Edek już w czasie obiadu nie trzyma pyska na stole, leży grzecznie z Pasiem pod stołem). Razem i w tym samym momencie mają ochotę wyjść na spacer. Jednocześnie przychodzą z reklamacją, że czas na jedzonko to chyba już mija. Zgodnie i szybko zapominają, że już jeść dostali... No spóła na całego. Strach się bać

.