DESHI (POMARAŃCZOWA) ma już dom

Sylwia Deshi'owa

Bieszczady

No i nowa obróżka:

Pasiasta Alicja

Jaka piękna, prawie dorosła dama Very Happy

.

amfetaminowa

Wszystkiego najlepszego od brata Maddoxa z okazji roczku. Smile

Sylwia Deshi'owa

Yeaa! Dzięki i wzajemnie!

Sylwia Deshi'owa

Deshka zimowa.

Mój mąż chciał żeby Deshi nie leżała na łóżku. Tymczasem...

Deshka nie leży. Dowód:

Za to lubi polegiwać na mnie.

Sylwia Deshi'owa

To już prawie rok z naszą Deshką. Nie wyobrażam sobie świata bez tego stworzonka.
Deshka wyrosła nam na anioła. Deszka jest aniołem ( czy tego chcemy czy nie): nie gryzie rzeczy użytecznych, pilnie się słucha, nie ucieka, wykonuje wszystkie komendy, jeszcze ani razu nie zaszczekała - co by mi absolutnie nie przeszkadzało, wręcz chcialabym usłyszeć głos malenstwa:), nie błaga o jedzenie, nie skacze na ludzi, nie wcina qp, rozmawia się z nią jak z najlepszym przyjacielem:) Nie wiem jak to się stało, że mała taka jest. Szczerze mówiąc myślałam, że będzie rozrabiarą... Oczywiście ma mnóstwo energi i codziennie trzeba jej poświęcić około 2,5-3 godziny na wybrykanie. Ale ja też mam, więc świetnie się składa bo możemy się razem wybrykiwać. Ostatnio zauważyłam też, że w kontaktach z innymi psami zaczęła zachowywać się trochę "damowato": nie rzuca się jak szczenior zachęcając do zabawy inne psy, czeka aż zostanie zaproszona.

Codziennie chodzimy na biego-spacery. W ciągu spaceru mamy paro minutową medytację "na kaczki". Siadamy nad brzegiem rzeki i tak sobie obie patrzymy na te kaczki, patrzymy, patrzymy, patrzymy. Aż później raźniej się biega:)

Deshka jest zdrowa. Jedynym problemem zdrowym jest alergia pokarmowa objawiająca się potworrrnym drapaniem. Na kurczaka.

Aśka i Fibi

Śliczna panna Wam wyrosła

No i pozazdrościć takiego anioła Smile

Nie wiesz czasem, czy nie zaraża innych psów tym swoim charakterem Laughing

Karolina Lankowa

Deshka jakiś spacer by się przydał

Tylko jak my w taki śnieg do Was dojedziemy Wink

Ale co się odwlecze to nie uciecze Smile

A ja mogę tylko potwierdzić słowa Sylwii, Deshka na prawdę jest fantastyczna pod każdym względem, jest delikatnie urocza, a jednocześnie pełna energii i otwarta Smile

Widać w ich kontaktach mnóstwo pracy, zaangażowania, chęci i wzajemnego zrozumienia!

Sylwia Deshi'owa · Wysłany: Nie 21:05, 10 Mar 2013 Temat postu:

Karolina, koniecznie! Śnieg topnieje, wiosna idzie. Trzeba dać ludziom i psom okazję do nawdychania wiosny w płuca!

My jakiś czas spędzamy teraz w górach. Bo pies, jak już wspomniałam, "prawie" owczarkiem podhalańskim jest.
Wczoraj nas Pan zaczepił na Drodze pod Reglami (zresztą polecam spacer: jedno z niewielu miejsc w Polskich Tatrach gdzie można swobodnie połazić i pobiegać z psem) i zapytal z jakiej hodowli kupiliśmy takiego pięknego szczeniaka owczarka podhalńskiego. Eh. Widocznie kolor ludziska myli i naturalnośc "bycia" w górach:) Młode nasze biega i skacze i musi wejśc do każdego napotkanego strumyka. A im większa zaspa śnieżna, tym lepiej. Trzeba w niej popływać...

Sylwia Deshi'owa · Wysłany: Nie 21:09, 10 Mar 2013 Temat postu:

Acha, to zielone na Deszce pochodzi od omszlej ławeczki, co to Deszka się pod nią wczołgała wywąchwaszy tam coś, czemu oprzeć się po prostu nie dało.

Sylwia Deshi'owa

Co u nas?

Deshka przeszła sterylizację...

I szybko o niej zapomniała.

Sylwia Deshi'owa

W tym roku wakacje spędzamy w ....Krakowie.
Ale zarówno zespół ludzki jak i zwierz nie narzekają. Mamy Błonia, lasek Wolski, Kryspinów no i wypady na wieś.
Odkryciem (w naszym ograniczonym ludzkim pojęciu) sezonu jest fakt, że nasz psina mimo, że "na sucho" nie aportuje albo raczej "aportuje inaczej" wedle sobie znanych praw i obyczajów (przynosi nam zabawkę z powrotem ale już patyka w życiu nie odda!), może bez przerwy i do znudzenia aportować z wody. A jak nam już ręce odpadają i przestajemy jej rzucać zabawki czy patyczki, to dziewczyna sama sobie coś interesującego w wodzie znajdzie i za tym i owym popłynie. Czasami wpada sobie do wody ot tak żeby popłynąć w przód i nazad.

Nasz żywot byłby zupełnie beztroski gdyby nie to ,że ostatnio zauważyłam, że Deszki tylne nóżki kiedy siusia, jest podekscytowana, czymś zafascynowana, a nawet jak wykonuje komendę siad, zaczynąją drżeć. Tak jakby miała słabe mieśnie.
Poszliśmy z tym do weta. Szkieletowo, ścięgnowo jest wszystko w porządku (prześwietlenie nic nie wykazało). Dostaliśmy lek na wzmocnienie układu ruchowego i mam ją obserwować przez najbliższe 2 miesiące. Ale pewnie nas czeka wycieczka do neurologa...

Deshi i jej kumpel White:

Karolina Lankowa

Na ostatnim spacerze dołączyła do nas Deshka Smile

Doug co prawda troszkę ją utuczył ale z Deshi już piękna, zrównoważona pannica

Sylwia Deshi'owa

Ha, ha, ha. Biedny Doug, gdyby on tylko umiał czytać po polsku...No tak, przez krótki okres czasu ja byłam w szpitalu i kontrolę Deshi diety przejął mój małżonek. To i kwestia sterylizacji sprawiły że nasza psina wydoroślała. Z Dougiem stanowią od tamtej pory jeszcze bardziej zgrany duet (przez żoładek do serca). Nasza Pannica waży 26 kg, i ma 54 cm wysokości. Grubasem nie jest ale Karolina określając ją niedźwiadkiem myślę, że jest na dobrym tropie bo Deshi jest dość...jakby to powiedzieć...zarośnięta co dodaje jej puszystości. Przez sąsiadów nazywa jest natomiast królewną lub księżniczką ze względu na wygląd i niezwykle dostojne maniery. Z psami wita się chętnie, z ludźmi także ale po krótkiej chwili wykonuje manewr: ogon kokieteryjnie do góry (a pędzel jest bardzo długi) i pokazujemy się od tyłu dostojnie oddalając do swoich jakże ważne spraw np. kopania dołów.

Goldenowy spacer

Codziennie wszyscy "gramy" w piłkę.

Rodzinnie...

Wciąż trzeba ćwiczyć...

Deshi oglądająca TV

Sylwia Deshi'owa · Wysłany: Czw 14:52, 20 Mar 2014 Temat postu:

Minął kolejny rok z Deshonkiem. Nasza królewna już całkiem dorosła (chociaż preferuje zabawy ze szczeniakami), miewa się bardzo dobrze. Najbardziej na świecie lubi chodzić do lasu i na wszelkie możliwe szlaki pagórkowate. Ostatnio odkryliśmy Karkonosze. Byliśmy tam w Jeleniej Strudze w Kowarach, gdzue można mieć ze sobą zwierzaki. Okoliczności przyrody fantastyczne, mnóstwo terenów do pobiegania, powspinania się i mnóstwo, mnóstwo patyków do pogryzienia.

Ten ostatni rok, a dokładniej jego druga połowa, a dokładniej tak od grudnia, był także rokiem Wyzwania. Bo rodzina nam się powiększyła o jednego łysego szczeniaka ludzkiego. Robiliśmy co mogliśmy żeby Deshi nie czuła się odrzucona - dodatkowe długie spacery z innymi czworonożnymi, "sprawiedliwe" głaskanie "obu szczeniaków" i obowiązkowa zabawa tylko z Deshi. Pozwoliliśmy jej także obwąchać, polizać i być w stałym kontakcie z Nowym. Jest ok. CZasami tylko gdy mały wyje, Deshi także "powykuje" - a to coś nowego bo nasza psina nigdy nie wydała z siebie szczeknięcia.

Imageshack zabronił mi ładowania zdjęć a z Fotosika wyszło coś takiego:

EDIT:

Nie to że jestem "technicznie" upośledzona ale po prostu z dwoma szczeniakami w domu nie mam za bardzo czasu w rozwiązywanie zagadek kodów.