BORYS

Justa&Aura&Borys

Właśnie przeczytałam wątek o Borysie

http://www.goldenretriver.fora.pl/psy-do-adopcji,35/ostatnia-deska-ratunku-dla-mojego-goldenka-pomocy,8366.html

No i teraz zaczyna się Smile

macie jakieś ciekawe lektury, albo artykuły odnośnie sytuacji gdzie w domu pojawia się dziecko? Nie sądzę żeby moje psiaki były jakimkolwiek zagrożeniem, ale lepiej się dokształcić w temacie niż popełnić jakiś błąd, bo dzidziuś pojawi się we wrześniu.

Justa&Aura&Borys

Witajcie

U Nas wszystko w porządku. Jestem już w 8smym miesiącu ciąży i jak widać na zdjęciach, więcej siedzę niż biegam:) Coraz ciężej jest zważywszy na obciążenie i opuchnięcie przy dużych temperaturach, ale nie ma jeszcze tragedii. Staramy się tak wszystko organizować aby żaden członek rodziny nie ucierpiał, chociaż nie zawsze da się wyskrobać z siebie 100% uwagi zwłaszcza przy ciążowej huśtawce nastrojów Sad

nie mniej radzimy sobie i myślę, że wcale nie najgorzej.
Wrzucam kilka fotek dawno nie widzianych psiaków Very Happy

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Justa&Aura&Borys

Witajcie Wszyscy po długiej przerwie:)

U nas wiele, wiele się zmieniło. Ostatnim razem jak pisałam byłam w 8mym miesiącu ciąży, dzisiaj córcia ma już 9miechów Smile

i mamy dosłownie pełną chatę. Kota, psy, węża i małego bąbla który z każdym dniem coraz więcej rozrabia. Od kiedy pojawiła się córcia życie domowników zostało podporządkowane maleństwu. Pierwsze miesiące były ciężkie, bo to pierwszy dzidziuś więc i panika strach ect. Borys z Aurą wręcz cudownie i stoicko zaakceptowali nowe panujące warunki. Gorzej z kotem, dostał lekkiej depresji i zasiurkał nam pół mieszkania:( na szczęście wszystko już przeszło. W całym zamieszaniu dużo pomaga nam rodzina:) Na szczęście Borys z Aurą są tak towarzyskimi psami, że nie robią nikomu problemu na spacerach:) także rodzina śmiało biega za patykami po parku. Staramy się pamiętać o każdym domowniku pomimo iż najwięcej czasy zabiera bąbelek. Borys z Aurą są dzielnymi strażnikami dziecięcych zabaw. Pierwsze dni po poworocie ze szpitala Borys spał przy dziecięcym łóżeczku:) taki był czujny:) Mila już też jest coraz śmielsza i targa za psie ogony:)

a oto dawno nie widziany Borys:)

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Postaram się częściej wrzucać zdjęcia i częściej zaglądać aby pokazać naszego
Borysia

Justa&Aura&Borys

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Justa&Aura&Borys

Piszę ze smutnymi wieściami. W piątek nasz kochanych Borys przeszedł za tęczowy most:( nagle, niespodziewanie... Sad

nie wiem nawet od czego zacząć, bo wciąż jesteśmy jeszcze w szoku. W czwartek Borys miał dziwne zaparcia, cały dzień nie mógł się załatwić. Daniel masował mu brzuszek. Wieczorem o 22giej na spacerze zrobił normalną kupkę. Przyszedł do domu i widać po nim było, że zeszło z niego ciśnienie. Odsapnął pokrzątał się i zaległ jak co wieczór przy kanapie. Tego wieczora nasza Mila miła też mały wypadek, uczy się chodzić i gwałtownie się potknęła, złapałam ją przy samej podłodze, ale zahaczyła oczkiem o kanapę Sad

W nocy koło 12stej Borys popiskiwał, wyszliśmy z nim na dwór, ale tylko sobie niuchał. Nie było żadnej pozycji do załatwiania się jak to było w czwartek, gdzie widać było, że chce, ale nie może. Zostawiliśmy mu drzwi na podwórko otwarte, żeby sobie wyszedł gdyby nagle miał potrzebę. Rano Borys z Aurą wyszedł na podwórko, a my w te pędy do szpitala z okiem Mili. Po 30minutach dzwoni do nas rodzina, że Borysa jeszcze nie ma!!!!!! Borys i Aura nigdy, ale to nigdy nie odchodzili od domu, nawet za stodołe, trzeba było iść razem z nimi, a tu nagle go nie ma. Cały piątek szukaliśmy w miejscach gdzie chodziliśmy na spacery, pod las, na łąki, ect. W sobotę rano rozwiesiliśmy po wiosce ogłoszenia, wciąż przeczesując teren. Po południu wujek poszedł do lasu na grzyby i po drodze 100metrów od domu znalazł leżącego Borysia:( Sad

leżał ułożony jak do spania, taki spokojny. Położył się pod płotem sąsiada i tam przeszedł na drugą stronę Sad

Był z nami trzy lata, nic nie zapowiadało, że tak szybko nas opuści:( Sad

Po konsultacji z weterynarzem stwierdzono, że musiała być jakaś nagła niewydolność jelit być może spowodowana zaparciami.

To były wspaniałe trzy lata:( na zawsze pozostanie w naszych sercach
Aura jest jeszcze w szoku, cały czas rozgląda się po domu:(....