BEMOL ma już dom

beti

Ale ten czas leci. Nawet nie wiedziałam, że tyle już minęło od mojego ostatniego wpisu, nadrabiam więc zaległości.

Za chwilę miną dwa miesiące, odkąd Bemol jest z nami, a nam się wydaje, że jest u nas od zawsze. Właściwie mogłabym napisać, że jest wszystko po staremu, czyli nadal uwielbiamy spacerki, pieski i jedzenie. Z tym ostatnim na szczęście już się uspokoiło, minęło to najgorsze - wchodzenie do restauracji i zaglądanie ludziom do kieszeni.

A propos zaglądania. Lubi wsadzać głowę w torby z zakupami. Zawsze sobie coś wyciągnie i chodzi z tym ostentacyjnie po mieszkaniu. Pół biedy, jeśli to coś jest dobrze zapakowane, bo jeśli nie... Wczoraj niemalże z gardła wyjmowałam mu fromage, taki mięciutki, w papierku... Nie chciał oddać zdobyczy, więc został przekupiony parówką.
Kilogramów raczej nie przybywa. Tydzień temu waga pokazała 34,5. Jesteśmy więc pół kilograma na plusie. I niech tak zostanie, bo jest dysplazja. Pewnie niebawem wdrożymy trzeci już lek na stawy, dwa poprzednie nie przyniosły poprawy (ale jest jak najbardziej mobilny, wciąż truchta Smile

). Musimy z tym trochę poczekać, bo przyplątała się biegunka i pokrzyżowała nam plany.

Tak poza tym to trwa przegląd wnętrza Bemola. Miał już usg brzucha, ekg i echo serca. Zebrało się trochę płynu w osierdziu, więc trzeba poszerzyć diagnostykę o usg osierdzia i miąższu płuc. Przyglądamy się też skórze, bo się piesio trochę drapie. Doktor Irenka poświęciła nam ostatnio bardzo dużo czasu, bardzo dokładnie go obejrzała, porobiła wymazy. Nieoceniona doktor Irenka! najbardziej oddana sprawie. Bardzo pani doktor dziękujemy. Czekając na wyniki z wymazów, kąpiemy się w specjalnym szamponie. To znaczy dzisiaj będzie pierwsza kąpiel. Będzie musiał jakoś wytrzymać 15 minut z tą pianą i się nie lizać. Będzie się działo.
Aha, no i standardowo tarczyca - niedoczynność.
Tak więc trochę tego wylazło na wierzch, lekarze już się tym zajmują, a my robimy nieustające rundy po lecznicach. Dobrze, że Bemol dzielnie wszystko znosi, nawet czasem przysypia, jak na przykład głowica od usg pomizia w odpowiednim miejscu...
Mimo że gdzie się nie zajrzy, to się coś znajdzie (w końcu liczy już sobie 9 wiosen) Bemol jest w bardzo dobrej formie.

Właśnie przy mnie leży, a to znak, że coś od pańci chce. Poranne siusiu było, śniadanko było, czas na drugi spacerek.

Pasiasta Alicja

Myślę, że nie "dziewięć wiosen" jest winne, bo to naprawdę nie wiek sedziwy dla goldena, tylko lata zaniedbań.

beti

Nie spodobały się Bemolkowi kąpiele w wannie, ale przez swoją grzeczność nie odmawia. Już za pierwszym razem zmodyfikował trochę procedurę. Namydliłam go, porobiłam zdjęcia, wytłumaczyłam mu, że musi zostać w wannie 15 minut, bo to i tamto, i poszłam odnieść aparat. I wtedy nastąpiło hyc! z wanny i resztę przewidzianego czasu spędził w ogrodzie. I tak to się teraz odbywa: część operacji w wannie, bo tam łatwiej go namydlić, część poza. Grunt, że dr Irenka jest zadowolona z efektów.

Przy obiedzie - najwierniejszy pies na świecie.

W końcu udało się zdjęcie podczas otrzepin.

Usg płuc i worka osierdziowego bardzo nas uspokoiło. Najczęstszą przyczyną obecności płynu w tym ostatnim jest guz, ale nie widać, żeby działo się coś niepokojącego. Nie wiadomo, skąd ten płyn, ważne, że go nie przybywa. Będziemy to od czasu do czasu kontrolować.

Pati od Rubi

Bemol Zjazdowo

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

A taki jestem grzeczny i czekam, a nuż coś skapnie?
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

beti

Pati, dzięki za zdjęcia. Nie zdążyłam o nie poprosić, a już mam, zależało mi zwłaszcza na tym uślinionym Wink

Dziękujemy fundacji za fantastyczny czas w Dębkach i wszystkim za miłe towarzystwo!!! Smile

Bemol chyba pierwszy raz był nad morzem, bo nie wiedział: wejść, nie wejść do wody, i czemu ta woda tak na niego napiera. Upłynęło sporo czasu, zanim sam, nieprzymuszony falą zamoczył łapki. Wtedy zainteresował się pianą. Próbował ją łapać zębami, ale szybko odpuścił, wyszedł z wody i już do niej nie wrócił. Delektował się za to spacerkami w lesie. Oj, my też, tak pięknie pachniało rozgrzanym w słońcu igliwiem.

Pierwszy dzień. Lajcik, głowy jeszcze nie urywało.

Próba podejścia bliżej... i w nogi!

Potem już byłem odważniejszy.

Ostatni dzień. Wiało niemiłosiernie, piachem waliło po oczach, nosie, uszach...

Jak ktoś jeszcze nie widział psa siedzącego na pieńku, to proszę. Gdzieś na lewo jest kiełbaska, tylko nie ma się jak do niej dostać.

To był cudowny wypoczynek.

Jutro Bemol zaczyna rehabilitację. Na początek laser i magnetoterapia u pana Adama, który miał wykłady na zjeździe. Coś musi zadziałać, jeśli nie leki, to rehabilitacja. Na pewno. Trzymajcie kciuki.

beti

Najmniej kłopotliwy pacjent świata. Po czterech dniach rehabilitacji sam wchodzi do rury i kładzie się dokładnie w miejscu, gdzie powinien się położyć, tak żeby łokcie były w zasięgu pola magnetycznego. I tak sobie leży, czasem przekłada się na bok i uderza w kimono. Ale krótko potem rozlega się dzwonek - pobudka - znak, że sesja magnetoterapii się zakończyła, czas na laser.

Po 10 zabiegach na przód dwa tygodnie przerwy i rehabilitujemy tył. Wtedy też mniej więcej można będzie ocenić skuteczność terapii.

Ania Diunkowa

Mamy bardzo dobrą wiadomość: Bemol nie jest już na tymczasie, ma swój stały dom!!! Jego dotychczasowi opiekunowie, Beata i Krzysztof, zdecydowali się go adoptować. Chłopak szybko skradł ich serca i wcale nas to nie dziwi, bo to pies idealny Smile

) Dziękujemy Wam za dotychczasową pomoc i opiekę nad Bemolkiem oraz życzymy wielu wspólnych radosnych chwil.

Gosia&Imka

ale fajniutko Very Happy

Paula i Goldisia

super

Bonusiowa

Brawo Bemolku - powodzenia Smile

Trafficowy kocyk

Świetna wiadomość! Bemolku, chyba nie mogłeś trafić lepiej

Beata, Krzysztof - to była bardzo bardzo dobra decyzja!!!

Cieszcie się sobą jak najdłużej, w zdrowiu, spokoju i przy pełnej miseczce!

beti

Tak, tak! Kochany Bemolek zostaje z nami. Takiego skarbu z rąk się nie wypuszcza. Dzisiaj dotarła do nas umowa adopcyjna, którą z radością podpisałam Smile

A co się ostatnio działo?
W piątek byliśmy u dr Irenki na wizycie kontrolnej. Wyniki badania krwi są dobre i takie sobie. Tarczyca się poprawiła, ale ciągle jest niska hemoglobina i podwyższony poziom granulocytów kwasochłonnych, co sugeruje alergię lub pasożyty. Dr Irenka postawiła na pasożyty i tak po raz drugi się odrobaczamy. Waga ani drgnie, wciąż pokazuje 34 kg mimo goldenowej żarłoczności. Bemol po prostu trzyma klasę i linię.

Niby taki anemik, a dzisiaj nie mogłam za nim nadążyć w parku. Mimo upału truchtał i truchtał i nie chciał wracać domu. Gdy tylko wchodziliśmy na ścieżkę powrotową, skręcał, jakby miał gdzieś coś jeszcze do załatwienia.
Tydzień temu po dwutygodniowej przerwie rozpoczęliśmy drugi etap rehabilitacji. Magnetoterapia i laser na biodra i dodatkowo laser na łokcie dla podtrzymania efektów z pierwszej tury. Nie wiem, czy to prawda, czy kurtuazja, ale pan Adam powiedział, wyginając na wszystkie strony przednie łapy Bemola, że poprawiła się ruchomość. Może i tak, bo i kulawizna jakby mniejsza, momentami w ogóle jej nie ma. Nic, tylko się cieszyć. Przy okazji bardzo dziękujemy Fundacji za pomysł i sfinansowanie rehabilitacji. Very Happy

Dziękujemy też za piękny dar w osobie (w psie) Bemola. I w ogóle za to, że jest - fundacja Smile