BELLA

Gosia&Imka

A tak w ogóle, to jak tam ci Bellutku w tej twojej cieczce???
Gosiu, jak sobie radzicie?

Aśka i Fibi

Właśnie i kiedy koniec, bo Saba już nie może się doczekać

Gośka&Bella

Gosia&Imka

Gośka&Bella

Gośka&Bella

Hmmmm... właśnie wróciłyśmy z wieczornego spaceru, bogatsze o nowe doświadcznie: zawsze wieczorem chodzimy "w miasto", czyli wychodzimy z domu od strony ulicy i korzystając ze względnego spokoju chodzimy sobie uliczkami (w dzień to nadal zbyt stresujące, ale chcę by Belcia choć wieczorem czuła się na ulicy względnie dobrze). I zawsze bierzemy wtedy flexi. Dziś wyszłyśmy wcześniej i było widno, więc postanowiłam iść jednak do parku, ale zostałyśmy z flexi. I co? I mimo, że to Belki park - najlepsze miejsce na ziemi zaraz po naszym łóżku, Belka była zdenerwowana, na początku nawet nieco ciągnęła, nie chciała smaków i generalnie spacer do udanych nie należał Sad

. Czyli, że przyczyną lęku na ulicy jest nie tylko otoczenie, ale i flexi, czy jakakolwiek smycz (gdy idziemy w dzień na łączkę Belka ma linkę, ale naturalnie muszę ją trzymać i Belcia zachowuje się tak jak na flexi - ciągnie, jest zdenerwowana i nieprzewidywalna). I co ja mam teraz z tą wiedzą zrobić????

Gośka&Bella

Hi, Hi... Belka się dziś chyba zakochała Wink

Podczas porannego spaceru spotkałyśmy istnego rycerza na białym koniu... Otóż samiec wilkopodobny (mam na myśli prawdziwego wilka, nie jakiegoś tam pospolitego ON) polował na dzikie kaczki pływające w fosie. Robił to z wielkm zaangażowaniem, skakał do wody, szczekał - no, pokaz siły po prostu. Szczęśliwie był po drugiej stronie fosy, bo przecież Belka w cieczce, i nie zwracał na nią uwagi. No to Belcia zaczęła piszczeć, szczekać, merdać, skakać, aż ją dostrzegł, o kaczkach zapomniał, a ja zaczęłam się na poważnie bać, że zaraz tę fosę przekroczy i będziemy mieć adoratora - nie dość, że całkiem sporego i silnego to jeszcze mokrego i "pachnącego", bo nasza fosa z daleka nie pachnie, ale do kąpieli nie służy. Zaczęłam ją więc namawiać do powrotu i poszła za mną, ale oglądała się, oglądała....

Aśka i Fibi

Okropna no! Bellutek w na wpół błogosławionym stanie wynalazł sobie pięknego wilkopodobnego rycerza o takich cechach i możliwościach, a Ty ją do domu ! No jak tak można

Gosia&Imka

Gosiu, Gosiu, litości dla Belli nie masz

joanna_i_bohdan

A o tej litosci to wspominaja szanowni sterylizowani, nieprawdaz ?

Gosia&Imka

Gośka&Bella

Oj, jaka szkoda, że nie miałam wczoraj na spacerze aparatu Sad

. Belcia zapoznawała się mianowicie ze spryskiwaczem do roślin - takim podłączanym do szlaucha. Woda lała się leniwie, pięknym parasolem, aż żal było nie skorzystać. Belka naturalnie w pierwszej chwili ominęła całe urządzenie pięknym łukiem, ale wrzuciłam jej pod wodę piłkę i o dziwo poszła po nią - w końcu to jej ulubiona piłka Wink

. Jednak natychmiast wydostała się spod wody, wyniosla piłkę w bezpieczne miejsce i tyle tego. Więc wrzuciłam znowu i znowu - zawsze z tym samym rezultatem. Zaczęłam więc tam rzucać smaki - duuużo smaków, tak że Belka nawet nie miała kiedy pomyśleć o wyjściu spod wody Laughing

. Szczęśliwie miałam spory zapas, bo bez tego do parku się nie ruszam. W końcu Belcia się położyła pod tym prysznicem (nadal konsumując) i w efekcie była cakiem nieźle namoknięta. Nie sądziłam, że nam tak dobrze pójdzie, ale Bela zaskakuje mnie - coraz mniej rzeczy ją przeraża (w zasadzie to wciąż ta sama lista, ale się skraca!!!) Na basen raczej nie mamy szans, ale to cudo do kwiatków pewnie nie zniknie, więc mam nadzieję na kolejne kąpiele i może zdjęcia.

A, wczorajsza nocna burza, która szalała nad Warszawą była dla Belci okazją do podziwiania efektownych błyskawic - gapiła się spokojnie w okno, aż odruchowo zakryłam jej oczka (by jej nie oślepiło

)

Katarzyna_Margo

Gosia, w pokonywaniu lęków reakcje Belli są równie istotne jak Twoje. Świetnie sobie poradziłyście (obie) ze spryskiwaczem, ale z burzą już Cię "poniosło".
Piszesz, że sunia nic sobie nie robi z błysków i grzmotów. Super, niejeden, na co dzień pewny siebie pies, świruje przy takich atrakcjach. A co robi Gosia? Gosia zasłania Belli oczka Sad

I Bella dostaje komunikat: oj, pańcia się boi, znaczy burza wcale nie jest spoko. Dwa, trzy powtórzenia i macie kłopot. Obie.
Dlaczego czepiłam się jednego odruchu? Bo pokazuje on schemat działania (niezamierzonego), które psu życie utrudnia zamiast pomagać. Pokazuje też, jak dobre intencje, podszyte Twoim niepokojem, mogą Wam skomplikować życie. Pisałam dziewczynom od Saby, powtórzę Tobie: jeśli będziesz traktować Bellę jak psa specjalnej troski, to ona będzie się tak zachowywać. A przecież obie wiemy, że nie na tym Ci zależy.

Gośka&Bella

Kasiu, z całym szacunkiem - to nadinterpretacja. Pewnie zauważyłaś, że dodałam wielki uśmiech do komentarza o zasłananiu oczu Belki

. A ona naprawdę się nie boi, więc nie ma potrzeby bym podczas burzy traktowała ją jak psa specjalnej troski i udawała, że burzy nie ma. Spoko.

Katarzyna_Margo

Nie bardzo rozumiem: czy uśmiech na końcu zdania oznacza, że jest ono nieprawdziwe? Jeśli tak i jeśli wcale Belli oczu nie zasłoniłaś, to faktycznie niepotrzebnie się mądrzę. A może zasłoniłaś, ale intencja była "rozrywkowa"? Wtedy moja uwaga wciąż jest aktualna.
Tym razem się nie czepiam, próbuję zrozumieć.