AZJA

Gośka&Bella

Oby jak najwięcej takich spacerów! Wspaniale, że Azja sama szukała z Tobą kontaktu - w gruncie rzeczy pewnie bardzo jej tego potrzeba, ale się boi, a w takich okolicznościach przyrody wszystko jest bardziej naturalne i łatwiej Azji zdobyć się na odwagę. Pamiętam, że Belka zaczęła się otwierać dopiero, gdy przyjechała do mnie Marta z Nikusiem i wybraliśmy się razem na łąki. Ale to było 2 tygodnie po przyjściu do nas. Tak ją ten spacerek pozytywnie nakręcił, że potem już sama chętniej zaczęła wychodzić z domu i zawsze ciągnęła w stronę łąk.

Ewa i Azja

Jutro powtórzymy spacer na łąki. Wezmę linkę. Jest tylko jedno niebezpieczeństwo. Tam jest rów melioracyjny, a w nim straszny syf. Major musiał zawsze zaliczyć kąpiel. Dziś to samo zrobił Toffi. Potem zataczał kręgi wokół nas na takim gazie, że kilka razy fiknął kozła. Azja mu chyba pozazdrościła, bo też chciała tam wleźć. Nie miałabym nic przeciwko, ale perspektywa mycia, czy tylko spłukiwania tak zestresowanego psa przerażała tym razem mnie.
Azja puszcza bąki, bo kupy nie było od przedwczoraj, ale trzyma się twardo i nie opuszcza łóżka. Może jak ją przypili bardziej, to wstanie. Wszystkie drzwi pootwierane, więc wybór należy do niej. Dopiero jak zacznie robić się ciemno dokonam gwałtu i wyniosę ją na spacer. Chyba że wcześniej sama wyjdzie i załatwi swoje potrzeby w ogrodzie.
Pytałam swoich znajomych psiarzy, co sądzą o pomyśle spaceru Azji z Coco. Moja zaprzyjaźniona hodowczyni yorków twierdzi, że to jest świetny pomysł. Nadal czekamy na opinie.

Ewa i Azja

Dzięki, Gosiu za to wspomnienie o Belce. Mnie się wydaje, że pożytku będzie z tego więcej niż tęsknoty po kolejnym rozstaniu z Coco. Będzie miała przez chwilę w tym obcym otoczeniu jakieś oswojone elementy: Coco i Anię.

Gośka&Bella

Aśka i Fibi

Mnie się też wydaje, że wizyta Ani tak szybko to zły pomysł. Azja jest przecież bardzo z Anią związana. Raz już przeżyła rozstanie, a taka wizyta oznacza, że będzie je przeżywać raz jeszcze... Jak zapomni Anię i będzie już mocno związana z Tobą to czemu nie ale to jeszcze na pewno nie nastąpiło...

Gośka&Bella

Mówi się o magicznych 90 dniach.

Ewa i Azja

Może macie rację, noże nie, ale chyba sobie poradzimy. Zaliczyliśmy przed chwilą pierwsze merdnięcie ogonem! Very Happy

Raczej widok miski z kolacją niż mój wywołał tę wyczekiwaną reakcję, ale postęp jest! oczywisty Po powrocie z wieczornego spaceru Azja spędziła dużo czasu za domem, więc wszystkie potrzeby fizjologiczne chyba zostały załatwione. To też należy uznać za sukces.

Frankowe Zajki

I takich wiadomości poprosimy więcej

Agata_Emi_Lili

Ewa, małymi kroczkami, ale cały czas do przodu - to najważniejsze. I nawet jak czasem Azja zrobi kroczek do tyłu, to szybciutko go nadrobi. Bardzo szybko to idzie, naprawdę ekspresowo, co dobrze rokuje na przyszłość

Ewa i Azja

Masz rację, Agata. Teraz chyba mamy już z górki. Na widok miski ze śniadaniem było już prawdziwe merdanie, takie z odgłosami uderzeń o podłoże. I było merdanie, raz, na spacerze, kiedy od łąk powiał zapach suszącego się siana Azja stanęła, na pysku pojawił się szeroki uśmiech, pomerdała i poszłyśmy dalej. Linka, niestety, nie sprawdziła się. Ona ani razu jej nie wykorzystała, tzn. nie oddaliła się na całą długość. Jest jeszcze zbyt spięta, żeby odejść kilka metrów od mojej nogi, a linka ciągle nam się zaczepiała o korzenie i patyki. Trochę czasu minęło, nim nauczyłam się nad nią (tzn. linką) panować. Za to wyjście na spacer było dzisiaj dużo mniej traumatyczne. Obrożę założyłam bez problemu. Przypięłam smycz, ale psica ani drgnęła. Odpięłam więc i wzięłam na rączki. Zaraz za drzwiami sypialni postawiłam na podłodze i złapałam za obrożę. Na ugiętych nogach, ale bez żadnej przemocy przeszła na taras i jak korek od szampana wystrzeliła do ogrodu. Dużo czasu przed spacerem spędziła za domem, więc domyślam się, że załatwiła, co trzeba. Noc też była spokojniejsza. Już nie dyszała mi do ucha, tylko wstała i przeniosła się w nogi. Wreszcie obie pospałyśmy wygodniej. Very Happy

Gośka&Bella

anialada

No tak, dyszenie do ucha nie należy do przyjemności, szczególnie w wykonaniu psa Smile

Życzę Ci, żebyś szybko uzyskała taki status jeżeli chodzi o wywoływanie radości jak jedzenie Smile

Ewa i Azja

Hurrra! Azja zeszła z łóżka! Sama! Poszłyśmy wczoraj spać razem, a rano ona leżała na materacyku ortopedycznym przykrytym zielonym kocykiem, który dostałyśmy od Ani, żeby pachniał jej domem i samą Azją. Radość trwała krótko. Na śniadanie zameldowała się już na swoim stanowisku, w moim łóżku i nadal je okupuje.
Najgorsze, że ona nie chce chodzić po ogrodzie. Na spacer idzie, ale jakby za karę. Ciągle przysiada lub kładzie się. Dzisiaj towarzyszyła jej Zeta Jones, 10-letnia goldenka. Azja ją obwąchała, pozwoliła się obwąchać i na tym chciała już spacer zakończyć. Z dużo większą przyjemnością witała się z panią i panem Zety. Kiedy wczoraj wracałyśmy z wieczornego spaceru, spuściłam ją ze smyczy 5 metrów przed furtką. Radość była przeogromna! Ogon latał w prawo i lewo razem z pupą. Aż podskakiwała. W ogrodzie po raz pierwszy pochodziła po trawie, zamiast przemykania na ugiętych łapach, co było dotychczas normą. Myślę, że brakuje jej takiego swobodnego chodzenia. Jutro wraca znad morza Kaja, goldenka mojej przyjaciółki. One też mieszkają w lesie. Od niedzieli będziemy razem chodzić na spacery. Może za kilka dni odważę się spuścić ją ze smyczy poza naszym płotem. Kaja jest stateczną damą i mam nadzieję, że zaopiekuje się moją dzikuską.

Pasiasta Alicja

Ewo - nie tak szybko nie tak ostro. Pies - zwłaszcza taki nie może być spuszczany ze smyczy/linki nawet przez kilka tygodni, a są psy, że i przez kilka miesięcy. Co zrobisz, jak Azja czegoś się wystraszy i pogna w las?

Gośka&Bella