AIDA ma już dom

Agunda

Stosunki w domu powoli wracają do normy, bałam się, że Diego dłużej będzie się uspakajał bo cały dzień bał się do mnie podejść( powiem Wam, że uczucie fatalne)ale dziś zaczynają się bawić. Każda zabawa jest inicjowana przez Aidę i to ona zachowuje się jak szczeniak w tych zabawach.

a po zabawia Aida wygląda tak

jak widzę kota to mam tak

a tu gwizdnęłam jego myszkę i sobie noszę

myszka była pyszna

żarcik nie dałam zjeść

Aidzie została zmieniona karma na Brit Care i czekam na jej efekty, bo po poprzednim jedzonku łupież i wypadanie włosia powiększyło się mimo leczenia (pewnie wpływ miało też na to pojawienie się kota)

A tak żyjemy sobie w miarę spokojnie, chodzimy codziennie na spacerki do lasu i ćwiczymy przywołanie.

Agunda · Wysłany: Pią 14:00, 01 Mar 2013 Temat postu:

Meldujemy, że żyjemy mamy się dobrze. Aida żyje sobie powoli i swoim tempem.
Powiem Wam, że Aida ma w sobie ogrom energii, uwielbia męczyć Diega zabawą, widzę, że niuniek ma już dość a Dusia baw się, no wyłaź z pod tego stołu. Szczeka na niego próbuje go za nogi, uszy wyciągnąć, robi wszystkie ukłony żeby go zachęcić, komicznie to wygląda.
Ostatnio padłam ze śmiechu bo jak już nie mogła zachęcić Diego próbowała zachęcić kota.

Czasem mam wrażenie, że ona próbuje nadrobić lata stracone.

Mam zdjęcie kiedy kot podszedł do Aidy gdy jadła. to był ten pierwszy raz o którym pisałam, teraz zamykam Bogusia w innym pokoju jak Aida je wolę nie ryzykować.

A tak się u nas ogląda ostatnio telewizję

Aida wykorzysta każdy sposób żeby ją głaskać.

Ona tak może cały czas Smile

Pozdrawiamy

Pasiasta Alicja · Wysłany: Pią 14:09, 01 Mar 2013 Temat postu:

To tam samo jak Ferdek, czego on nie zrobi, żeby się nie wkręcić do głaskania Very Happy

.

Agunda · Wysłany: Wto 21:52, 05 Mar 2013 Temat postu:

Korzystając z pięknej pogody zabrałam aparat na spacer. I mogę Wam pokazać naszą spacerową codzienność. Dusia się tak rozkręciła, że zaczepia wszystkie psy na spacerze. Oczywiście najczęściej jest to Diegulec.

Mam nadzieję, że widać latającą Aidę?

Po takich harcach psy wyglądają jak baleroniki, za to szczęśliwe baleroniki

Takie myziaki są codziennością

[/url]

Katarzyna_Margo · Wysłany: Wto 22:15, 05 Mar 2013 Temat postu:

Aga, może ja mam obsesję, ale cierpnie mi skóra, kiedy widzę kotłowaninę psów zaplatanych w linki czy smycze. Wyobrażam sobie taką pętelkę na łapie lub szyi i nagłe szarpnięcie ... Swoim kundlom nie pozwalam na zabawy z kumplami na sznurkach lub w metalowych kagańcach (krwiak wielkości dwóch dłoni wchłaniał się Punie przez kilka tygodni).
A poza wszystkim - zawsze cieszą mnie Twoje doniesienia z życia Rudzielców. Figury mają jak marzenie a Aida fantastycznie się u Was socjalizuje Smile

Agunda · Wysłany: Wto 22:37, 05 Mar 2013 Temat postu:

Kasiu te zabawy są zawsze pod ścisłą kontrolą, bo w przypadku Aidy jeżeli nie na lince to nie było by wcale, bo ja jej nie spuszczę. Nas tam tyle osób zawsze jest, że jak widzimy problem to od razu jest reakcja.

A co do figury Aidy to ma dziewczyna jakąś świetną przemianę materii, bo na tyle rzeczy ile ona zjada na własną łapę to nie jeden pies by wyglądał jak balon.

Aida na spacerach szleje, niestety w domu też ale za kotem, strasznie dużo emocji kot w niej wywołuje.

Katarzyna_Margo · Wysłany: Wto 22:57, 05 Mar 2013 Temat postu:

To nie jest recepta, tylko przypadkowe odkrycie, które działa w przypadku jednego psa: Punka też się nakręcała na naszego kota ale mu odpuściła bo przeniosła swoje emocje na pluszowego. Słowo! Kupiłam takiego, który "mruczy" (ma jakiś wydający dźwięki mechanizm w głowie) i suka się z nim nie rozstaje a Bazyli odzyskał spokój. Zabawka, poza tym, że ohydna, to wymemłana i obśliniona, ale zupełnie nieoczekiwanie bardzo pożyteczna. Może spróbuj?

Karolina Lankowa · Wysłany: Śro 18:45, 06 Mar 2013 Temat postu:

Kochani, nasza Aida przeprowadziła się dzisiaj do nowego DT, do Kasi do Krakowa - co najważniejsze bez kota Smile

Nie ukrywam, że cieszę się, że będę mogła ją poznać osobiście!

Bardzo dziękujemy Agundzie za pracę i serce jakie włożyła w Aidę, a Kasi życzymy powodzenia i trzymamy kciuki za pierwszy tymczas Smile

Agunda · Wysłany: Śro 19:37, 06 Mar 2013 Temat postu:

Kasia dzwoniła, dotarły do Krakowa więc jak się dziewczyny trochę poznają to na pewno Kasia napiszę.

U nas strasznie pusto bez Dusi, nikt za mną nie drepta, nawet Diego skuczał po ich wyjściu, ale niestety poziom nakręcenia Aidy na kota był tak duży, że i my i Dusia nie czuła się z tym dobrze.

Teraz Dusia będzie miała człowieka tylko dla siebie Very Happy

Trzymam mocno za dziewczyny kciuki

Katarzyna · Wysłany: Czw 0:40, 07 Mar 2013 Temat postu:

Witam wszystkich bardzo serdecznie Very Happy

Mamy pierwsze godziny za sobą "Aida w wielkim mieście" Wink

Podróż przebiegała spokojnie, Aida skupiała swój wzrok na drodze, szczególnie przypadła jej do gustu Pani na motocyklu od której nie mogła odwrócić wzroku.
Przejście przez ruchliwe ulice miasta nie sprawiały jej problemu. Po wejściu do domu, obwąchaniu każdego kąta, zjedzeniu, oczywiście pojawił się wzrok mówiący: " ok, teraz pieszczoty. Później zastanowie się co dalej" Wink

Póki co, po wieczornym spacerze wiem jedno: musimy popracować nad skupianiem uwagi oraz reagowaniem na swoje imię (poddanie się zapachom było najważniejsze) oraz spacer rynkiem wśród gołębi -odpada. Aida w momencie kiedy zauważyła jednego, koniecznie chciała go dorwać.
Wybaczcie brak zdjęć ale moja uwaga jak i ręce skupione są na Aidzie Smile

Tymczsem życzymy wszystkim kolorowych snów :*

Kasia&Aida

Agunda · Wysłany: Czw 11:18, 07 Mar 2013 Temat postu:

Witaj Kasiu na forum,
Właśnie jak pojechałyście to pierwsze co przyszło mi do głowy to, to, żebyś nie szła na rynek.

Mam nadzieję, że Dusia dała Ci się wyspać i nie dreptała całą noc. Ściskam Was mocno.

Katarzyna · Wysłany: Śro 11:06, 13 Mar 2013 Temat postu:

Kilka dni milczenia ale już szybciutko próbuje nadrobić zaległy czas Wink

z powodu wcześniej zaplanowanego wyjazdu jestem w stanie zaopiekować się Aidą do końca marca stąd ostatnie dni spędziłam na szukaniu Aidzie DS. Psina po kilku dniach oswajania w nowym miejscu sprawuje się dobrze. Pomimo przeprowadzki i nowego otoczenia, ludzi nie wykazała żadnych problemów w domu (typu sikanie, wymioty, biegunka). Po łupieżu praktycznie nie ma już śladu. Na spacerach trzyma cały czas nos przy ziemi-szuka "skarbów" Wink

Spotkania z innymi psami na spacerze wyglądają różnie, z jednymi się przywita, obwącha i odejdzie, z drugimi z odległości 2 metrów zaczyna szczekać i pokazywać marne ząbki, trzecich przez uwagę skupioną na "tropieniu" nie zwraca uwagi Wink

przez co każde wyjście jest inne.
W pierwszym wpisie zwróciłam uwagę na gołębie, teraz tylko je przepędza z drogi lub na nie nie reaguje.
Wydaje mi się po kilku dniach obserwacji iż uwaga Aidy na przywołanie troszkę się poprawiła. W momencie kiedy wołam ją na 80% podchodzi do mnie, komendy "stój" kiedy muszę po niej posprzątać lub mamy przejść przez ulicę nie sprawiają jej problemu. Nie rozumiem tylko jednego jej zachowania, kiedy jesteśmy na spacerze, zazwyczaj po 30 min lub później pojawia się sytuacja kiedy zamiera, zapiera się i żadnymi sposobami nie chce do mnie podejść. Nie jest to spowodowane hałasem, ludźmi (których nie ma), przejeżdżających samochodów, gołębi itp. kucam w tedy metr od niej gdzieś z boczku, próbuje uspokoić głosem po kilkunastu sekundach zaczyna na mnie spoglądać z lekko przestraszonym wzrokiem. Gdy wyciągam rękę ze smaczkiem zaczyna pomalutku podchodzić. Nie wiem czy jest to dobre zachowanie z mojej strony. Jeżeli ktoś z Was spotkał się już z takim zachowaniem u swojego pupila będę wdzięczna za wskazówki jak powinnam postępować.
Jedno co się nie zmienia bez względu na miejsce i ludzi to uwielbienie do miziania Very Happy

mogłaby by być cały czas pod czyjąś delikatną ręką.
Ćwiczymy zostawanie samej w pokoju lub w biurze. Wczoraj zamknęłam się w kuchni na 2 godz, Aida była w pokoju cały czas na swoim legowisku. Nie denerwowała się, nie dyszała, nie szukała, grzecznie spała. W dniu dzisiejszym będę chciała zostawić ją na 20 min samą w domu abym mogła zrobić choć małe zakupy Wink

Tymczasem pozdrawiamy wszystkich z Krakowa Wink

[/img]

Agunda · Wysłany: Śro 11:32, 13 Mar 2013 Temat postu:

Kasia ja Ci mówiłam o jej zacinaniu się, ale wiadomo tyle wiadomości na raz i mogło umknąć. U mnie też tak robiła skupiała się na czymś zupełnie dla człowieka nie widocznym i ani rusz, Wtedy ją nawoływałam jak po chwili złapałam z nią kontakt wzrokowy to oczywiście zostawała nagrodzona smaczkami za podejście do mnie. Ona dobrze reaguje na nagrody smakowe Smile

Jak chcesz ją zostawić w domu to daj jej kość tak żeby miała zajęcie. No chyba że tą ode mnie już dawno zjadła Smile

Katarzyna · Wysłany: Śro 14:25, 13 Mar 2013 Temat postu:

Dużo informacji, to fakt Wink

+ stres zwiazany z przyjeciem Aidy. Kość jeszcze ma Very Happy

nie chcę jej dawać na 30 min z uwagi na jej kiepskie ząbki :/ Karolina podesłała mi linka odnośnie lęku separacyjnego i jak sobie próbować z nim poradzić. Spróbujemy sposobem na serek i karmę, coś miękkiego, smacznego... Wink

pozdrowienia dla Diega! Wink