ZANIM ADOPTUJESZ

Agata_Emi_Lili

Decyzja o przyjęciu pod swój dach pierwszego lub kolejnego psa, powinna być zawsze decyzją świadomą, przemyślaną i przede wszystkim odpowiedzialną.

Pies żyje średnio kilkanaście lat, większość tego czasu spędzi z Tobą i Twoją rodziną. Dlatego też dobrze się zastanów, zanim zdecydujesz się na adopcję.

Posiadanie psa, to ogromna przyjemność, ale i obowiązek oraz odpowiedzialność. Dlatego przed adopcją warto odpowiedzieć sobie na kilka pytań:

- po co mi pies? czy na pewno go chcę i dlaczego?
- jakie są moje oczekiwania wobec psa (stosunek do ludzi, zwierząt, aktywność, pewność siebie, łatwość uczenia się, kontakt fizyczny, więź emocjonalna z właścicielem, wiek, płeć)
- czy przy moim trybie życia jest w moim domu i u mojego boku miejsce dla psa (lub kolejnego psa, jeśli masz już inne w domu)?
- czy pies nie będzie mi przeszkadzał w natłoku zajęć i codziennych obowiązków?
- czy jestem w stanie zmienić swoje nawyki i przyzwyczajenia, by zająć się psem we właściwy sposób?
- czy mam wystarczająco dużo energii, zdrowia, czasu, chęci, by podjąć wysiłek fizyczny i psychiczny na rzecz posiadania mądrego, przewidywalnego, posłusznego, bezpiecznego towarzysza oraz dbać właściwie o jego kondycję, rozwój i potrzeby?

Jednym słowem czy masz warunki do posiadania psa, aby nie okazało się, że nie będziesz mieć dla niego czasu w ciągu dnia, pies będzie musiał zostawać sam w domu na wiele godzin, a Ty będziesz wychodzić z nim jedynie na krótkie spacery bez zapewnienia psu odpowiedniej dawki ruchu i wysiłku intelektualnego. Jednym słowem czy pies nie stanie się w pewnym momencie przysłowiową kulą u nogi?

- czy jestem w stanie zapewnić opiekę psu w czasie urlopu (jeśli nie zabierasz psa ze sobą), nieprzewidzianego wyjazdu czy jakiegoś zdarzenia losowego?

- czy pies nie zaburzy poczucia porządku i estetyki mojego domu (linieje, „pachnie” psem, wnosi brud, piasek)?

- czy stać mnie finansowo na posiadanie psa?
Standardowe koszty utrzymania czworonożnego przyjaciela nie są ogromnie duże, ale posiadanie psa jest obciążeniem dla domowego budżetu (jedzenie, szczepienia, zabawki, akcesoria). Należy jednak mieć na uwadze, że mogą się przytrafić nieplanowane wizyty u weterynarza, zakup leków czy konieczność wykonania niezbędnego zabiegu.

- czy zgodę na adopcję psa wyrażają wszyscy domownicy?
Lepiej odłożyć decyzję o adopcji na później, niż sprowadzić do domu psa, który nie wywołuje entuzjazmu u wszystkich domowników. Pamiętaj też, że problemy mogą się tylko nawarstwić, a szanse na to, że wraz z pojawieniem się psa lub z czasem rozwiążą się same - są nikłe. Upewnij się, że żaden z domowników nie ma alergii, astmy lub innej choroby, która uniemożliwia posiadanie psa.

- czy mam podstawową wiedzę dotyczącą posiadania psa, jego potrzeb, wychowania, odżywiania, szkolenia, pielęgnacji?
Zdobycie podstawowej wiedzy powinno nastąpić PRZED, a nie PO adopcji. Pies wymaga poświęcenia mu czasu, energii oraz dużych pokładów cierpliwości i konsekwencji, by jego obecność w domu dostarczała zawsze radości, a nie stała się utrapieniem. Decydując się na adopcję dowiedz się jak najwięcej o psach, ich wychowaniu, odżywianiu, pielęgnacji, socjalizacji itp. Już przed podjęciem decyzji warto wiedzieć na co się porywasz.

- czy jestem przygotowany na radzenie sobie z ewentualnymi problemami, jakie może sprawiać pies?
Trzeba zastanowić się, czy wiem co zrobię i w jaki sposób postąpię, jeśli pies będzie wykazywał zachowania niepożądane (np. niszczycielskie, agresywne, lękowe)?

Osoby posiadające dzieci powinny się dodatkowo zastanowić:
- czy potrafią zorganizować życie rodziny w taki sposób, by nie występowało wzajemne zagrożenie w relacji pies-dziecko?
- czy są w stanie nauczyć dzieci właściwych kontaktów z psem, przestrzegania odpowiednich zasad?
- czy potrafią nauczyć psa właściwych kontaktów z dziećmi?
- czy poradzą sobie w natłoku codziennych obowiązków z psem i dzieckiem?

- czy wiem wystarczająco dużo o rasie Golden Retriever?
Przed przyjęciem Golden Retrievera zdobądź jak najwięcej informacji o tej rasie, aby później uniknąć niepotrzebnego zdziwienia, zaskoczenia czy rozczarowania.

Mało kto wie, że Golden Retriever to pies myśliwski, z wrodzoną chęcią do pracy dla człowieka i z człowiekiem, stworzony do aportowania dzikiego ptactwa z wody. W związku z tym Golden Retriever stale nosi coś w pysku, ma potrzebę przebywania w towarzystwie człowieka, uwielbia wodę, piasek i wszelkiego rodzaju błoto, a także potrzebuje pracy umysłowej.

Golden to duży, ciężki (ok. 30-40 kg), bardzo silny i żywiołowy pies. Jeśli nie zostanie odpowiednio wychowany i wyszkolony, może przysporzyć właścicielom niemałych kłopotów. Taki pies bez trudu przewróci człowieka wskakując na niego przy przywitaniu. Na spacerach będzie "wyrywał" rękę i ciągnął właściciela tam, gdzie ma ochotę pójść. Chętnie także przywita się z nieznajomymi wskakując ubłoconymi łapami na ich ubranie.

Golden potrzebuje dużo ruchu i przede wszystkim zajęć umysłowych. Nie jest to zwierzę, które zadowoli się piętnastominutowym spacerem wokół bloku. Golden potrzebuje pobiegać, pobawić się, ale także popracować intelektualnie. Jeśli nie umożliwimy psu rozładowania energii w kontrolowany sposób, sam będzie musiał sobie z nią poradzić i zrobi to zapewne w sposób, który nie spodoba się właścicielowi.

Golden nie potrzebuje domu z ogrodem, potrzebuje zaś właściciela mającego czas i ochotę by chodzić z nim na spacery, szkolić go i spędzać z nim czas.

Golden to łakomczuch. Wiecznie głodny i patrzący tęsknym wzrokiem na wszystko co się do jedzenia nadaje. Jest to cecha niezmiernie przydatna w czasie szkolenia, bo za maleńki przysmaczek chętnie zrobi wszystko, o co go poprosimy. Ale trzeba też uważać by
w szybkim tempie nie zatuczyć psa.

Golden nie jest psem jednego właściciela. Kocha wszystkich ludzi, a najbardziej tych, którzy mają chęć się z nim bawić albo mają coś dobrego w kieszeni. Zazwyczaj nie ma problemu z zostawieniem psa tej rasy na jakiś czas u rodziny czy znajomych. Nasz ulubieniec nie będzie tęsknie patrzył w drzwi i smucił się, że nie ma jego Pana. To wygodne ale też często frustrujące dla właściciela, który chciałby być w życiu swojego psa osobą niezastąpioną i jedyną.

Goldeny mają gęstą sierść z obfitym podszerstkiem. Linieją praktycznie cały rok, a conajmniej dwa razy w roku linieją bardzo intensywnie. Trzeba przygotować się na mnóstwo sierści we wszystkich zakamarkach domu/mieszkania/samochodu.

Większość osób uważa, że goldeny to ponadprzeciętnie inteligentne zwierzęta, które rodzą się z ogromną wiedzą, i już z natury swej są doskonale wyszkolone i wychowane i „nadające się do dzieci”. Nic bardziej błędnego. Będą takimi TYLKO wtedy, jeśli poświęcimy im odpowiednio dużo czasu i jeśli nauczymy je takimi być.
Ludzie często chcą goldena kierując się wyłącznie wyglądem, obiegową opinią o rasie lub modą. Niestety, między innymi z tego powodu, tak dużo goldenów szuka nowych domów.

Odpowiedzialna i przemyślana adopcja jest najważniejszym czynnikiem wpływającym na to czy Twój pies spełni Twoje oczekiwania i czy będziecie razem szczęśliwi.

Każdy właściciel psa, aby zostać mądrym i odpowiedzialnym przewodnikiem, powinien zgłębiać swoją wiedzę. Na pewno pomoże w tym przeczytanie polecanych tutaj książek:
http://www.fundacjagoldenom.fora.pl/o-psach,24/polecane-ksiazki,158.html

Jeżeli zastanowiłeś/-łaś się dobrze, jeżeli Twoja decyzja jest przemyślana, uzgodniona z pozostałymi domownikami i ostateczna, zanim pies trafi do Twojego domu przeczytaj jeszcze koniecznie: http://www.fundacjagoldenom.fora.pl/o-psach,24/nowy-pies-w-domu-porady-dla-wlascicieli,114.html