SAVO

Agata_Emi_Lili · Wysłany: Sob 8:56, 10 Mar 2012 Temat postu: SAVO

Tydzień temu zadzwoniła do nas zrozpaczona właścicielka goldena Savo. Psiak po zabawie z innym psem zaczął kuleć i właściwie przestał chodzić na tylną łapę, stał się osowiały i cierpiał.
Właścicielka Savo zwróciła się do nas z prośbą o pomoc. jej sytuacja życiowo-finansowa w chwili obecnej sprawiła, że nie mogła ona nawet zabrać Savo do lekarza, żeby zdiagnozować problem. Zadzwoniła do nas z prośbą o pomoc i wsparcie.

Marta od Niko wkroczyła do akcji

. Zabrała Savo do ortopedy, gdzie okazało się, że psiak ma zerwane więzadło boczne utrzymujące rzepkę i niezbędna jest natychmiastowa operacja.

Nie mogliśmy zostawić Savo i jego właścicielki bez pomocy. I dlatego zdecydowaliśmy o udzieleniu im wsparcia finansowego na operację. Savo został zoperowany w czwartek. Dodatkowo Marta od Niko opiekuje się Savo od czwartku przez kilka dni, żeby nie musiał chodzić po schodach i żeby był blisko lekarza operującego w razie potrzeby.

Savo za jakiś czas będzie mógł znowu normalnie funkcjonować. Marta, wielkie dzięki i ukłony za popilotowanie całej sprawy i zajęcie się Savo.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Justi&Gabi&Libra · Wysłany: Nie 0:34, 11 Mar 2012 Temat postu:

Cudny psiak...jak tak czytam to aż ciarki przechodzą po plecach.... moja staruszka Gabinka z tymi swoimi łapulcami tez ma coraz częściej problemy... ehhh... nie wyobrażam sobie nawet....

Trzymam kciuki za chłopaka, żeby szybko wrócił do formy....

SUPER Fundacjo!!!
Marta jesteś WIELKA!!!!

Gośka&Bella · Wysłany: Pon 0:11, 12 Mar 2012 Temat postu:

Marta, jak się ma psinka? Jest uroczy

Marta, Niko, Leo · Wysłany: Pon 8:17, 12 Mar 2012 Temat postu:

Savitek jest uroczy to prawda Smile

Odpoczywa sobie u nas po operacji. Z tego co mówiła właścicielka zerwał sobie to wiązadło w domu podczas szaleństw z domownikami - wskoczył łapkami przednimi na swoją Panią i jak Pani go zdejmowała z siebie poślizgnął się tylnymi łapkami i jedną wpadł pod mebel jakoś tak niefortunnie, że zerwał wiązadło.
Jak Agata pisała udało mi sie namówić właścicielki, żeby został po operacji u mnie - powodem jest miejsce zamieszkania psiaka - mieszka w małym mieszkanku przy bardzo ruchliwej ulicy, której nie ma możliwości ominąć wychodząc na spacer. Małe mieszkanko nie byłoby problemem gdyby nie olbrzymi lęk Savo do większości rzeczy dziejących się w okolicy ... ale głównie spacery są dla niego olbrzymim stresem. Wyobraźcie sobie, że Savik (1,5r - 32 kg) jest wynoszony na rękach na spacer - z mieszkania, z pierwszego piętra i przez całe podwórko do ulicy - jak już doniosą go do ulicy to Savik włącza bieg odrzutowy i jak koń wyścigowy w totalnej panice ciągnie przed siebie byle by dojść (paręset metrów) do spokojniejszego miejsca spacerowego> Tam nagle następuje cudowna odmiana i Savo jak każdy pies normalnie spaceruje i bawi się.
Dlaczego małe mieszkanie jest kłopotem w chwili obecnej - otóż kołnierz pooperacyjny, który Savik musi nosić jak nas nie ma w domu i w nocy jest kolejnym traumatycznym punktem programu jeśli się obija o meble ... u Savika w domu nie byłoby mozliwości żeby się nie obijał - przyznam, że patrząc jak na niego reaguje pierwszej nocy sama byłam bliska zdjęcia mu tego świństwa z głowy i przywiązania się do psa, żeby obudził mnie gdybym zasnęła a on chciał się dostać do łapy. Spędziłam z nim pół nocy na podłodze w korytarzu (tam jest dużo miejsca - nie obijał się o nic) usypiając go - bo jak leżałam koło niego i głaskałam to zasypiał i leżał spokojnie. ale jak tylko wstawałam to po 15 min Savik pojawiał się w sypialni i zabawa zaczynała się od początku - pierwszy napotkany mebel i atak paniki Sad

Pewnie ze względu na późną porę i być może to, że nigdy nie zabraniałam moim psom dostępu do sypialni dopiero około godz. 3 w nocy wpadłam na genialny pomysł, że mogę zwyczajnie uniemożliwić psiakowi wejście do sypialni Smile

i to był klucz do sukcesu - krzesło położone w poprzek i nie miał możliwości obijania się o meble sypialniane a jednocześnie ja mogłam go widzieć bo leżał w przedpokoju zaraz za krzesłem Smile

tym sposobem przesypiamy oboje całe nocki. Rano jak tylko się obudzę wita mnie Savikowa mordka wyglądająca zza krzesła - wtedy kołnierz zdejmujemy, psiak się otrzepuje i kładzie się koło łóżka ... ufff Smile

Jeśli chodzi o kwestię spacerków u nas to się zawzięłam i stwierdziłam ze nie ma takiej opcji, zebym nosiła na spacer psa, który moze chodzić sam. Trwało to trochę i pierwsze spacery musiały odbywać się oddzielnie (w sensie moje psy i Savo) bo Savo co chwilka wpadał w panikę i próbował uciec w innym kierunku - ataki wywoływało wszystko, cokolwiek ... samochody oczywiście - stojące, nie daj boże jak któryś zapalił silnik (masakra), ale i masę innych rzeczy - drzwi wejściowe do mieszkania, klatka, drzwi (podwójne wrrrr) na klatce, furtka wyjściowa z osiedla (Gosiu znasz to skądś ? Smile

) ... napięcie smyczy też jest straszną sprawą ... nie wspomną o innych dźwiękach.

No ale się uparłam i konsekwentnie (chociaż wiele razy kusiło) powiedziałam stanowcze NIE noszeniu psa. W związku z czym spacerek nasz musiał wyglądać dość dziwnie - bo co parę kroków szliśmy w innym kierunku a wyjście z domu trwało za każdym razem od kilkudziesięciu do kilkunastu minut. Wyglądało mniej więcej tak - smycz do ręki - Savo wciśnięty prawie pod łóżko w sypialni. Więc siadałam obok ze smyczą i czekałam, aż się ogarnie jak już stwierdzał, ze wyjdzie do mnie jednak się pomiziać, to smycz odkładałam na bok (w nagrodę za decyzję) i wychodziliśmy z sypialni. zamykając za sobą drzwi od sypialni, zeby odciąć drogę "ucieczki" W przedpokoju zapinałam Savika na smyczkę i robiliśmy kroczek do przodu po czym następował atak paniki i Savo próbował uciec - i wtedy cierpliwie czekałam aż się ogarnie nie ciągnąc go do przodu ale jednocześnie uniemożliwiając ucieczkę. Jak się uspokajał robiliśmy kolejny kroczek i tak dalej i dalej .... ech ...
Ale cierpliwość i mój ośli upór się opłaciły - dziś na spacer chodzimy wszyscy razem (oczywiście Savik krótki i go odprowadzamy do domku a reszta stada wraca na drugą turę) - Savik sam wychodzi z mieszkania, klatki i przez straszną furtkę - dalej odbywa się to nie bez podstępu Smile

bo smycz idzie do ostatnich drzwi klatkowych oddzielnie w ręku a Savik idzie tylko w szelkach bez smyczy - ale wychodzi sam, a przed ostatnim spacerkiem nawet wykazał radość i razem z Nikiem i Leosiem oczekiwał niecierpliwie na otwarcie drzwi Smile

Samochody na ulicy też już nie są takie bardzo straszne i nawet jak jakiś bezczelnie postanowi przejechać w pobliżu to powoduje zatrzymanie psa i (to widać!) jakiś proces myślowy w psiej głowie, ale jak już zniknie to idziemy dalej bez panicznej ucieczki Smile

Co do łapki - robimy okłady z lodu i ćwiczymy (jak Pan Dr przykazał) - dostaje antybiotyk i środki przeciwbólowe dwa razy dziennie.

Trudno mi sobie w tej chwili wyobrazić powrót Savo do jego domu - bo lekarz powiedział wyraźnie, że absolutnie nie ma możliwości, żeby on zaczął w panice ciągnąć na smyczy bo pozrywa sobie to wiązanie od poczatku ... rechabilitacja ma potrwać około 6 tyg ... oczywiście jest to decyzja właścicielek psa nie moja - ale będę starała się przekonać Panie (i wierzę w Ich rozsądek), że lepiej dla psa byłoby gdyby jeszcze trochę u mnie został.

Ale się rozpisałam Smile

Potem wrzucę filmik jak Savo wychodzi na spacerek Smile

Marta, Niko, Leo · Wysłany: Pon 8:27, 12 Mar 2012 Temat postu:

Justi&Gabi&Libra · Wysłany: Pon 8:55, 12 Mar 2012 Temat postu:

Wszystko byłoby dobrze gdyby Nasza Staruszka nie miała takiej ogromnej chęci do zabawy wszędzie i ze wszystkimi....ehhh

Gośka&Bella · Wysłany: Pon 9:22, 12 Mar 2012 Temat postu:

Nie mam słów Marta, by wyrazić co czuję - Ciebie jakiś psi Bóg chyba wybrał i namaścił, byś się z takim oddaniem zajmowała psiakami w tym szalonym, ludzkim świecie - dziękuję w ich imieniu.

Marta, Niko, Leo · Wysłany: Pon 9:35, 12 Mar 2012 Temat postu:

Marta, Niko, Leo · Wysłany: Pon 9:47, 12 Mar 2012 Temat postu:

Gośka&Bella · Wysłany: Pon 10:05, 12 Mar 2012 Temat postu:

Zorkowa · Wysłany: Pon 10:16, 12 Mar 2012 Temat postu:

MARTA PSI ZAKLINACZ Smile

)
Twojej cierpliwośći to ludzie też powinni się uczyć Smile

Marta, Niko, Leo · Wysłany: Pon 11:32, 12 Mar 2012 Temat postu:

Marta, Niko, Leo · Wysłany: Wto 1:06, 13 Mar 2012 Temat postu:

Savo wychodzi na spacer:
http://www.youtube.com/watch?v=HVkq4gLBgak&feature=youtu.be

Marta, Niko, Leo · Wysłany: Wto 1:43, 13 Mar 2012 Temat postu:

Niestety pomimo oczu dookoła głowy i pilnowania Savitka na każdym kroku zoperowane wiązanie się "odwiązało" Sad

W czwartek czeka nas powtórka z rozrywki i tym razem noga zostanie na 10 dni usztywniona. Ech życie ...

Justi&Gabi&Libra · Wysłany: Wto 8:40, 13 Mar 2012 Temat postu:

Biedny Savik i Ty Martunia przy nim... Trzymam kciuki...