DIGO ma już dom

Jolanta

Czy mogłabyś Asiu wyjaśnić to laikowi: "obcięte kopytka" Question

Faktycznie obciętę? Dlaczego? Co pies robi z kopytem: je? bawi się?

Aśka Axelowa

Asiu, a czy wiesz, że zaraz będzie niemal 5 miesięcy, jak nie widzieliśmy Didusia??? Crying or Very sad

Asiu, wstaw proszę, jakieś aktualne jego zdjęcia. Baaaaardzo proszę!!! Pray

Marzena&Taba

A ja tak nieśmiało zapytam gdzie ta stajnia ?? Smile

Może byśmy się z Tabcią wprosiły kiedyś z wizytą ??

I zdjecia porobimy... Twisted Evil

Ola&Sasza

Marzenka jak już się wprosisz, to mogę wprosić się razem z Tobą Rolling Eyes

Asiu czekamy na zdjęcia Pray

.:OLIWKA:.

My z Ashką też bardzo chętnie byśmy się wprosiły. Razz

Asia & Digo

Oj dawno nas tu nie było!
Co tam u nas?
Bardzo wszystkich przepraszam za brak zdjęć. Nasz aparat wpadł do rzeki przystajennej i na tym zakończyliśmy robienie zdjęć. W związku z tym, żeby przesłać jakąś kronikę zdjęciową Digusia muszę pożyczyć aparat od znajomych...hmmm...brak czasu.
Jak patrzę na zdjęcie Digo tutaj na forum to już zapomniałam jaki miał szczenięcy wygląd! Teraz jest już troszkę "poważniejszy": większy, ciemniejszy.
Jest baaaardzo grzeczny, posłuszny. W domku nie rozrabia z wyjątkiem podkradania zabawek, rękawiczek, skarpetek itd...

Asia & Digo

Apetyt dopisuje, totalnie niewybredny. Od jakiegoś czasu towarzyszą mu dwa młode kotki, które Digo "maltretuje" tzn. bawi się łapiąc je za głowę, łapki, ciągnie po podłodze, liże itd, itp.
Do stajnie uwielbia jeździć i czasami rządzi wśród koni, ale jak przyjdzie co do czego to ogon pod siebie i uciekamy do pani. Jest to teren otwarty a Digo bardzo grzecznie trzyma się blisko mnie i przychodzi na każde zawołanie. Przeistoczył się z psa, dla którego pierwszorzędne były inne psy w psa wpatrzonego w swojego pana Smile

bardzo się z tego cieszę.
Ps. kopytka ścięte to kopyta, które są przycinane przez kowala, więc są to tylko małe skrawki .

Asia & Digo

Aha, stajnia mieści się w Żabieńcu koło Piaseczna. Marzena wpadnij z Tabcią któregoś dnia. Ciekawe czy psiaki się pamiętają.

Agata_Emi_Lili

Asiu, jak miło Was znowu czytać. Mamy nadzieję, że niedługo pokażesz nam dorosłego Digusia (może chociaż zdjęcia komóreczką dałoby się zrobić, co?).

Marzena&Taba

NO to teraz czujemy sie zaproszone !!!!

Poprosze na priv dokladny adresik, (Asiu telefon do Ciebie niestety gdzies mi się posiał) a napewno w najblizszym czasie sie pojawimy z aparatem!!!

P.S. Zabieniec znam bo mialam tam kiedys znajomych ze stadnina ... od wiekow sie z nim nie kontaktowalam i teraz zastanawiam sie czy przypadkiem nie jest to ta wasza stadnina ... we will see Cool

Ola&Sasza

Bardzo się cieszę, że u Digusiowych wszystko w porządku

Z Marzenką zamartwiałyśmy się o Was, ale na szczęście nie było powodu Wink

Z niecierpliowścią czekamy na fotki już dorosłego Digusia Laughing

Pozdrawiamy

proxxima · Wysłany: Wto 10:02, 09 Mar 2010 Temat postu:

Witajcie,

bardzo dawno mnie tu nie było... Przede wszystkim dlatego, że cała sytuacja okazała się dla mnie trudniejsza w sensie psychicznym niż przypuszczałam. Byłam przygotowana na to, że będzie mi ciężko ale nie że aż tak. Parę razy zaglądałam na Forum ale jak już zajrzałam do Digusiowego wątku, to rozbijało mnie to tak kompletnie że nie byłam w stanie napisać nawet jednego słowa...

Asiu tak bardzo się cieszę, że Diguś jest z Wami, że wszystko się tak dobrze ułożyło... Wiedziałam zawsze, że będzie to wspaniały pies bo już jako szczeniak i 'nastolatek' był po prostu rewelacyjnym psem. I nigdy przenigdy nie zdecydowałabym się na krok, do którego zmusił mnie stan zdrowia.... ale przeszło rok temu uświadomiłam sobie że nie ma innego wyjścia ....

Dzisiaj z perspektywy tego roku wiem jak słuszna to była decyzja... Nie dość że rok temu, 8 marca miałam tę poważną, drugą już operację. Jak się z czasem okazało - nie była ona do końca udana i teraz 18 lutego br. miałam trzecią operację tego samego odcinka kręgosłupa....

Wiem napewno, że decyzja którą podjęłam w sprawie Digusia była słuszna. Nie miałam prawa skazywać go na życie jakie miałby gdyby został ze mną - ciągła walka z bólem, od listopada znowu praktycznie leżenie nonstop aż do lutowej operacji...

Wiem, że podjęłam słuszną decyzję ale jednocześnie wiem, że Diguś na zawsze pozostanie w moim sercu. Wiem też że jeśli tylko moje zdrowie na to pozwoli - w moim domu zamieszka pewnego dnia Golden... Nie podejmę jednak tej decyzji pochopnie, pomyślę o tym dopiero gdy mój stan zdrowia się ustabilizuje... bo nigdy przenigdy nie chciałabym przeżywać tego, co przeżyłam rozstając się z Digusiem i nigdy przenigdy nie chciałabym żadnemu psiakowi fundować przeżyć, które i dla niego wiązałyby się z takim rozstaniem...

Pozdrawiam Was Wszystkich bardzo serdecznie a dla Digusia przesyłam całuski w czubek głowy i mnóstwo uścisków....

Warna. · Wysłany: Czw 20:29, 11 Mar 2010 Temat postu:

Czy teraz po 3 operacji jest już lepiej z kręgosłupem? Robiłaś te operacje w Konstancinie?

proxxima · Wysłany: Pią 10:05, 12 Mar 2010 Temat postu:

Każdą z trzech operacji miałam w innym miejscu ale za każdym razem operował mnie ten sam lekarz, świetny neurochirurg warszawski, dr Rafał Górski.

Wczoraj upłynęły dopiero 3 tygodnie od tej trzeciej operacji więc nie można tak do końca wyrokować ale jestem dobrej myśli - wprawdzie jeszcze przez ponad miesiąc nie wolno mi siedzieć (chodzi o to by się wszystko dobrze zagoiło) ale wygląda na to że operacja się udała i po rehabilitacji powinno być naprawdę lepiej niż po poprzedniej operacji. Jaki będzie mój "ostateczny" stan okaże się pewnie dopiero za ok. 5 miesięcy ale jestem optymistką bo porównując z ubiegłym rokiem- jestem w tej chwili w dużo lepszym stanie niż 3 tyg. po ubiegłorocznej operacji.

Teraz trzeba tylko mnóstwo cierpliwości żeby nie zacząć "szaleć" zbyt wcześnie... I to jest aktualnie najtrudniejsze Smile

odkąd udaje mi się choć trochę wytrzymać na leżąco z laptopem - umilam sobie czas nadrabiając zaległości w czytaniu co słychać w Fundacji i nie tylko Smile

.:OLIWKA:.

Asiu może chociaż jedną foteczkę Digusia wrzucisz co?

Chciałabym zobaczyć jak chłopak zmężniał. Wink