BIG ma już dom

Pasiasta Alicja

Sapanie ma prawo jeszcze występować Wink

.
Big jest u Was dopiero trzeci dzień, więc spokojnie. Tak samo jak minie ekscytacja prośkami. Dajcie chłopkowi czas Very Happy

.

Pat_Poznań

Mam wielką nadzieję! Skakanie na klatkę mamy przerobione Wink

trudne dobrego początki!

agnes&nelly&schad

Dziewczyny, super czytać i oglądać Biga Smile

Uśmiech na pysiu, asysta kuchenna, no cudowny charakterek z niego wychodzi.
Świetnie, samych radości życzę - wielki z niego szczęściarz - tak swoja drogą Smile

Pat_Poznań

Biguś sapie nieprzerwanie, ale jest zdecydowana poprawa, jeśli mowa o świnkach. Patrzy na nie, ale nie bez przerwy, dużo leży, chodzi za nami. Natychmiast reaguje na hasło: "Nie" - wycofuje się i odchodzi. Np. chwyta w pysk koc, który leży na klatce, żeby sobie odsłonić, i na hasło "Nie" puszcza go i się cofa. Reaguje też na "do mnie".

Na spacerach głównie dobrze, wczoraj zaatakował psa, który szedł na napiętej smyczy i powarkiwał. Big był na luźnej smyczy i nie przywitał się spokojnie, ani nie zignorował psa, jak zwykle, tylko szybko podbiegł i go ugryzł.

Wychodzimy co jakiś czas na godzinę i włączamy kamerę, żeby zobaczyć, jak sobie radzi. Dopóki coś je, ciamka, jest dobrze. Później popiskuje i stoi pod drzwiami. Wczoraj po kwadransie chodzenia po domu i piszczenia, położył się na środku pokoju i leżał cicho do mojego przyjścia.

Dziś pożarł ze śmietnika rybę, którą wyrzuciłam w obawie, że jest zepsuta, bo leżała rozmrożona w zepsutej zamrażarce. Póki co, nic mu nie jest, mam więc nadzieję, że zepsuta nie była...

agnes&nelly&schad

Pat_Poznań

Muszę sprostować post o ataku na psa - krew się nie polała, nie było aż tak źle, jak może to wyglądać, Big rzeczywiście się na a niego rzucił, ale większej walki nie było.

Jeszcze przed dzisiejszym spacerem chciałam napisać, że rzadko mu się zdarza kłócić z psami, że ładnie się wita, ale tych "kłótni" jest coraz więcej, niestety. To ciekawe, bo czasem wielki pies dosłownie ujada i niemal piana toczy się z pyska, a Big po chwilowym zainteresowaniu odchodzi jakby nigdy nic. A czasem jakiś maluch warknie, a Big dawaj na niego.

Wczoraj Big poznawał się z jedną ze świnek na moich kolanach, trwało to chwilę, był ogromnie zainteresowany, bardzo chciał jej dać "buziaczka" Razz

Gdy wróciła do klatki po chwili obserwacji znudził się nimi, jak w poprzednich dniach i nawet spędziliśmy noc w piątkę - my i zwierzaki - w jednym pokoju.

Big nie bardzo lubi wychodzić z mężem beze mnie, nie bardzo też się go słucha. Najśmieszniejsze jest to, gdy pan woła "do mnie", a Bigi idzie do... Pani Razz

nie bardzo wiemy, jak to skorygować.

Paulina&Lilu

agnes&nelly&schad

Paulina może mieć rację z antypatiami - znam to z autopsji Smile

Alicja i Wera

Co słychać u Bigusia ??? Rolling Eyes

Pat_Poznań

Właśnie się wyleguje ;P A poza tym dziś byliśmy na pobraniu krwi. Był bardzo, bardzo dzielny, także jeśli chodzi o reakcję na kota i owczarka niemieckiego w poczekalni. Ataki na psy występują regularnie, trudno znaleźć jakąś regułę, zasadę. Dwa razy było tak, że grzecznie witał się z psem i atakował go wtedy, gdy tamten chciał odejść. Jest nagradzany za każdym razem, gdy nie atakuje, ale to zbyt mało. Kiedy już zobaczy psa, nie reaguje na żadne komendy i nie sposób jest odrócić jego uwagi np. Smaczkami, czy zrobieniem siad. Jest tak skupiony Na psie, że staje jak kamień i patrzy na niego albo chce iść w jego stronę.

Kilka dni temu Biguś przed spacerem, zapięty na smyczy, był świadkiem spacerów świnek po pokoju. To było dla niego fascynujące zjawisko. Ś winie były tak bezczelne, że krążyły mu dosłownie pod nogami i stawały na tylnych łapkach, by powąchać jego nos. Zniósł to dzielnie. Na szczęście do wyjścia na spacer nie trzeba go było namawiać Smile

przez kolejne dni robiliśmy podobne króciutkie zapoznawajki i Big coraz spokojniej reaguje na dziwne puchate maleństwo, które go wącha.

Zbyt długie spacery go męczą, idzie wtedy tak wolno, że smycz się ciągnie po chodniku, choć to zależy od dnia - czasem przejdzie spory kawałek, a na końcu nadal ma dużo energii. W każdym razie nie forsujemy go z uwagi na biodra.

Aa, i jeszcze jedno. Dziś Biguś pierwszy raz (przynajmniej ze mną) jechał autobusem miejskim kilka przystanków. Było bardzo mało ludzi. Na początku trochę się kręcił, wstawał i siadał, chciał wychodzić przez otwarte drzwi. Pomogło głaskanie i kilka gestów uspokajających - w końcu położył się pod moimi nogami i patrzył niewzruszony na otwierające się i zamykające drzwi. W przypadku Biga pieszczoty są niezastąpione! (Nie mogliśmy korzystać ze smaczkôw, bo musiał dziś być na czczo).

Agata_Emi_Lili

Czasem prowokacja ze strony innego psa nie jest wcale głośna i spektakularna. Wystarczy drobny i bardzo subtelny gest, znak-sygnał w psim języku, którego czasem nasze ludzkie oko nie jest w stanie nawet wyłapać, aby wywołać w drugim psie reakcję agresywną.
Co nie zmienia faktu, że Big mógłby być mniej drażliwy. Ale to jest do wypracowania więc głowa do góry

Pati, pokaż nam Biga i świnki

agnes&nelly&schad

Nie wiem czy to coś wniesie, ale znalazłam coś takiego w wesołej łapce

tekst Jacka Gałuszki: [link widoczny dla zalogowanych]

Terminem „agresja smyczowa” behawioryści określają taki rodzaj agresji, który pojawia się, gdy nasz pies będąc na smyczy rzuca się w stronę innego psa w wyraźnie wrogich zamiarach. O dziwo – ten sam pies w tych samych okolicznościach jeśli nie jest na smyczy - zachowuje się całkiem przyzwoicie.

Jak to się dzieje, że pies będący na smyczy jest agresywny, a bez smyczy – nie?

Przyjrzyjmy się temu co się dzieje, gdy pies jest na smyczy?

Po pierwsze – pies na smyczy ma stale poparcie swojego przewodnika. Doskonale czuje, że na drugim końcu smyczy wisi człowiek, który jest jego zapleczem. Dlatego jest znacznie bardziej pewny siebie niż wtedy, gdy biega luzem.

Po drugie – pies na smyczy ma znacznie ograniczoną możliwość ruchu. Nie może odbiec na większą odległość, nie może swobodnie minąć innego psa idąc po łuku, znajduje się niejako w sytuacji przymusowej.

Po trzecie – napięta smycz działa jak „telegraf” przenoszący idealnie emocje człowieka na psa. Pies doskonale wyczuwa nasze zdenerwowanie i napięcie. Jest przekonany, że na pewno będzie się działo coś niezwykłego, skoro człowiek napiął smycz i trzyma ją kurczowo.

Po czwarte – napięcie smyczy powoduje, że głowa psa niezależnie od jego woli jest uniesiona wysoko, a pies zupełnie automatycznie przyjmuje postawę odczytywaną przez innego psa jako grożąca, prowokacyjna, zachęcająca do konfrontacji.

Po piąte – standardowa reakcja przewodnika polegająca na skróceniu i napięciu smyczy w momencie gdy w pobliżu pojawia się inny pies jest bodźcem warunkowym będącym rodzajem alarmu. Pies uczy się, że konfrontacja jest blisko i należy się przygotować do „walki”.

Agresja smyczowa pojawia się częściej u niekastrowanych samców niż u suk, chociaż i suki potrafią wykazywać ten rodzaj zachowania.

Jeśli nie chcesz, żeby Twój pies będąc na smyczy reagował agresywnie na inne psy przechodzące w pobliżu postaraj się zmienić kilka rzeczy.

1.Widząc innego psa, którego się obawiasz – zawróć, zmień trasę, obejdź go dużym łukiem, nie stawiaj psa w sytuacji, w której zdenerwuje się tak, że nie będzie w stanie opanować emocji.

2.Jeśli jest za późno na taką reakcję – odmów swojemu psu oparcia. Po prostu rzuć smycz i odejdź szybkim krokiem od psa. Możesz go zawołać, ale nie wracaj po niego. Bardzo rzadko się zdarza, żeby pies wybrał awanturę, zamiast bezpiecznego azylu przy Tobie. To samo powinien zrobić właściciel drugiego psa. W przeciwnym razie ta strategia może być nieskuteczna

3.Jeśli pozwalasz psom będącym na smyczy obwąchać się – zrób wszystko, żeby smycz pozostawała luźna.

4.Jeśli nie jesteś pewien czy spotkanie z psem nie zakończy się awanturą – nie napinaj smyczy, nie unoś głowy psa w górę. Zacznij „śpiewać do smyczy” - nuć głupią piosenkę, nawet jeśli to będzie: „Jaś na święta miał wysypkę”. To pozwoli Ci utrzymać spokój ducha i nie wpadać w panikę.

5.Staraj się zapewnić Twojemu psu jak najwięcej spotkań ze zrównoważonymi psami. Im więcej zabaw i dobrych kontaktów społecznych będzie miał Twój pies – tym lepiej będzie się zachowywał podczas spotkań z obcymi psami.

6.Jeśli Twój pies nie jest reproduktorem – WYKASTRUJ GO! To akt miłosierdzia i rozsądku wobec psa. Często problemy z agresją rozwiązuje się łatwiej gdy spada poziom testosteronu.

agnes&nelly&schad

Dodam od siebie, że nie nazwałabym BIGA - psem agresywnym,

Paulina&Lilu

.... apropo Gałuszka... Big będzie miał konsultację behawiorystyczną w Wesołej Łapce, której założycielem jest p. Gałuszka Smile

Patrycja trzymamy za Was mocno kciuki. Uczcie się i trenujcie Smile

Pat_Poznań

Chcecie świnki, to macie. Obszerny fotoreportaż Smile

Ale najpierw - doniesienia.

Po kilkukrotnej wpadce ze śmieciożerstwem i po zjedzeniu całej kostki masła, Bigi doczekał się biegunki. Dziś jest na ścisłym poście i węglu, zobaczymy, co będzie się działo. Póki mógł spożywać, ćwiczyliśmy komendy "siad", "leżeć", "łapa", "stop", "do mnie" i "zostań". Jak tylko minie biegunka, będziemy uczyć go "zostaw", bo widzimy, że to absolutnie NIEZBĘDNE w codziennym funkcjonowaniu. Próba nauki tropienia i aportowania zakończona fiaskiem. Dziś po raz pierwszy Big nie zerwał się z podłogi, gdy nakładałam świniom siana. Zawsze leci na złamanie karku, a po zamknięciu klatki chwilę patrzy i idzie spać dalej. Biorę to jednak na karb problemów zdrowotnych, a nie postępów w świnkowej sprawie.

Paradoksem jest to, że Bigi jest łakomy, ale w czasie uczenia go różnych rzeczy jest słabo zainteresowany jedzeniem, czasem w ogóle nie chce smaczka wziąć do pyska, a najlepszą nagrodą jest dla niego głaskanie. Natomiast w porze posiłków dosłownie pochłania jedzenie - jedzenie karmy trwa ok. 20 sekund.

Pani na łóżku, ja pod łóżkiem

Po co chodzić, skoro można poleżeć

Tak się świętuje Dzień Niepodległości!

Łąki, lasy - nieważne, najważniejsze, że są KRZAKI!

Cel namierzony.

Czuwam. Może wyjdą.

Blisko.

Coraz bliżej.

A świnki to Trufla (łaciata) i Pralinka (biała) i bardzo lubią Biga, zawsze go wąchają przez kratki i podchodzą do niego blisko, nieświadome zagrożenia.

Pozdrawiamy! Smile