8 szczeniaków

Klan Klonów

No i Różowa już jest w nowym domu

A nam pozostaje tylko życzyć Natalii i Sławkowi wiele radości z malutką!

i jeszcze Różowa z Natalią i "Ciociami"

I żeby nie było, jeszcze "parę" zdjęć z ostatnich dni u nas:

Agata_Emi_Lili

Wszystkie maluchy wyadoptowane (uffff) więc pokuszę się o kilka słów refleksji i podsumowania.

Trzeba przyznać, że adopcja tych ośmiu szkrabów była jednym z trudniejszych zadań, jakie mieliśmy dotychczas do zrealizowania w Fundacji. Nasze wszelkie wyobrażenia przerosła zarówno liczba chętnych do adopcji, jak i podeście niektórych ludzi do faktu adopcji, posiadania psa czy też odmowy adopcji. Było to nowe doświadczenie i jakże inne od adopcji psów dorosłych.

Wydawałoby się, że wyadoptowanie kilku szczeniaków potrwa moment. Jednakże wyłonienie ośmiu właściwych domów adopcyjnych było naprawdę niezwykle trudnym zadaniem. Przy wyborze właścicieli dla szczeniaka odpowiedzialność jest jeszcze większa niż przy adopcji psa dorosłego, ponieważ całe wychowanie psa spoczywa na barkach nowych właścicieli. Trwało to dość długo, ale na szczęście się udało i wszystkie maluchy mają już swoich ludzi na zawsze.

Od kiedy pojawiły się ogłoszenia o adopcji szczeniaków, staliśmy się całodobowym punktem telefonicznym i mailowym. Telefony dzwoniły o wszelkich porach dnia i nocy (czasami naprawdę nieludzkich), w święta, w weekendy – praktycznie na okrągło. W sumie łączną odebraną liczbę telefonów szacujemy na kilkaset. Jednocześnie maili w sprawie adopcji przyszło prawie 300.

Patrząc na te liczby można się dziwić, czemu to wszystko tak długo trwało? Przecież było tylu chętnych na szczeniaki. Otóż niestety, bardzo wiele osób podeszło do adopcji niezwykle beztrosko, decyzje były nieprzemyślane i podjęte na zasadzie impulsu, w emocjach, naprędce, po zobaczeniu ogłoszenia o darmowych szczeniakach goldena.
Bardzo często zgłaszali się kandydaci poszukujący (inaczej niż w przypadku psów dorosłych):
- psa DLA małych dzieci
- psa do dogoterapii
- psa dla dziadków na emeryturze
- psa na prezent (urodziny, komunia)

Często powtarzającym się warunkiem (!) stawianym przez kandydatów był natychmiastowy odbiór psa ("dziś lub jutro") z opcją obejrzenia psów wcześniej oraz dokonania osobistego wyboru szczeniaka spośród całej gromadki.
Byli i tacy, którzy nie mogąc przyjechać lub uznając, że szczeniaki przebywają za daleko od ich miejsca zamieszkania, pytali o możliwość dowozu psa przez nas w opcji „door-to-door” lub dostarczenia psa kurierem (!).
Większość kandydatów preferowała szczeniaka, tłumacząc to możliwością wychowania i nauczenia psa czegokolwiek (w przeciwieństwie do psa dorosłego).
No i oczywiście panowała tendencja „chcę pomóc psu w potrzebie więc chętnie adoptuję, ale wyłącznie szczeniaka”.
Bardzo niewielu kandydatów, po naszej sugestii, zdecydowało się wziąć pod uwagę adopcję psa dorosłego, ale byli tacy i chwała im za to.

Kandydaci, którym odmówiliśmy adopcji reagowali różnie. Nie obyło się oczywiście bez przykrych słów, inwektyw, podejrzeń o adopcje po znajomości czy nawet handel psami. Na szczęście byli też kandydaci, którzy ze zrozumieniem wysłuchali i przyjęli nasze argumenty.

Czy można było szybciej? Pewnie tak. Czy można było inaczej? Pewnie tak. Nie upieramy się, że wszystkie nasze decyzje były nieomylne. Wyboru domów dla szczeniaków dokonywaliśmy zgodnie z naszą wiedzą i doświadczeniem, a w całym procesie adopcyjnym przyświecał nam, jak zawsze, jeden nadrzędny cel – dobro psa (co nie raz zostało nam też wypomniane, jako niewłaściwe działanie).

Trzeba przyznać, że cała "akcja" była dla nas dość ciężka i wyczerpująca, bo angażująca ogromne (nadzwyczajne) nakłady pracy, czasu, cierpliwości. Ale warto było przejść przez to całe "szalone piekiełko", aby teraz móc cieszyć się wiadomościami i zdjęciami ośmiu szczęśliwych psów pod opieką wspaniałych właścicieli.

Natalia i Andzia

Bardzo treściwy i konkretny tekst i zgadzam się w pełni z Przedmówczynią

Asia_Patryk

Wielkie brawa dla Klonów za opiekę nad tak liczną gromadą klusek Smile

Jesteście niesamowici

A także dla Dziewczyn z Fundacji, które dzielnie przebrnęły przez ten szczenięcy armagedon Very Happy

Aśka i Fibi

Co też ludzie mają z tymi "szczeniakami za darmo" ? Ile by nie zapłacili to i tak jest wierzchołek góry lodowej

W dodatku w przypadku szczeniąt ryzyko jest tym większe, bo na tym etapie nie da się jeszcze stwierdzić wielu chorób genetycznych czy wrodzonych, które u dorosłego psa zwykle są już albo zdiagnozowane albo ich nie ma. Może się okazać, że cena w hodowli to naprawdę pikuś w porównaniu z tym ile kosztuje późniejsze leczenie psiaka...
Chyba wczoraj, czy przedwczoraj na spacerze z Sabą spotkałam panią z 8-tygodniowym !! goldenem na smyczy, którego w dodatku zachęcała do witania się z każdym napotkanym psem Evil or Very Mad

I informowała z radością, że jest tak mały, że jeszcze nie miał nawet drugiego szczepienia Evil or Very Mad

Myślę, że dobrze by było, gdyby telewizja mniej czasu poświęcała na programy o "niebezpiecznych psach mordercach", a trochę więcej na uświadamianie ludziom pewnych podstawowych rzeczy dotyczących psów oraz w szczególności szczeniąt !
Przepraszam za OT...

Hill

Naprawdę goldeny nie przywiązują się silnie do właściciela? Mnie się wydaje, że rozłąka nie jest obojętna psu, bez względu na rasę. Ale mogę się oczywiście grubo mylić... może są rasy, którym faktycznie to zwisa, kolokwialnie mówiąc Smile

Post podsumowujący bardzo ciekawy. Sama byłam przez 4 lata DT i w tym czasie również swoje przeszłam z osobami chętnymi (chorobliwie zawziętymi!) na urocze maluszki.

Pasiasta Alicja

rybki

Hmm...goldeny to bardzo przekupne stworzenia. Goldenom wystarczy aby się przyzwyczaić jedzenie wodę swoje miejsce ludziska zabawki i zabawa i to jest szczęśliwy golden a i woda do kąpieli a psiak traci głowę dla panciostwa. Oczywiście są goldeny które są lękliwe i z rożnymi problemami ale i one są szczęśliwe.

Frankowe Zajki

O Boże, my też złapaliśmy się na "urocze maluszki" Embarassed

Na szczęście szybko wsiąkliśmy w forum i Asia nie miała problemów, żeby nas namówić na dorosłego psa Laughing

A teraz mamy Frania i jesteśmy najszczęśliwsi

Jako rzekła Katarzyna_Margo:

Katarzyna_Margo

rybki